Kruisweg 8

troosten

Het misbaar van de vrouwen is afstotend.

Aan jammerende vrouwen gaat alleman gauw voorbij.

Toch is er één iemand die naar hen hoort en ziet, iemand die hen recht in de ogen kijkt.

Vanuit lijden en eenzaamheid begrijpt Jezus de smart van de vrouwen, van bedroefde mensen.

Zijn eigen ellende is het beginpunt van mededogen en menselijkheid.

Jezus, hoe kon U uw blik richten buiten uw eigen ellende? Hebt Gij toch de kracht gehaald bij die Ander om op te kijken van onder uw kruis en te troosten? Gij hebt die Ander genoemd: “Abba, onze Vader”. Daarom hebt Gij ons leren bidden: “Onze Vader” en “Uw wil geschiede”. Woorden opdat wij ook kracht zouden putten bij die Ander die wij blijvend noemen: “Abba, onze Vader!”

TV

Kruisweg 7

tweede val

Het wankele evenwicht wordt helemaal verstoord. Het kruis van onmacht en onrecht weegt zwaar door. Er hoeft niet veel meer te gebeuren om te vallen en niet meer op te staan.

Ook Jezus, de Zoon van God, valt niet één keer, Hij valt niet twee keer. Er volgt nog een derde val!

God? Is dit uw Zoon, die mens die telkens weer valt?

Waar is  uw Vaderlijke liefde zonder grenzen?

God? Is dit uw Zoon, die dwaze roeper in de woestijn?

Is dit uw Zoon  die de rust heeft verstoord van uitbuiters en gewetenloze machthebbers.

God? Is dit uw Zoon die weldoende rondging, de pijn en het leed verzachte van mensen in nood?

Is dit nu uw Zoon, God? Waarom verlaat Gij Hem?

God? Waar is uw glorie, waar is nu uw kracht!

TV