Inkijk

Wie geef jij inkijk in je leven?
Als we in de knoop zitten, gaan we graag raad vragen bij vrienden of bij een vertrouwenspersoon.
Nu zit er in ons leven niet één knoop, maar vele knopen. Opgelopen gaandeweg, lang geleden of kort geleden of misschien wel van je geboorte af. Vaak zijn we blind voor die knopen. Tot je iemand tegenkomt die ineens onverwacht zo een knoop losmaakt.
Dan gebeurt er iets.
Je bekeert je.
Of je in-keert je.
Je gaat meer leven vanuit die innerlijke ervaring.
Is het donker daarbinnen?
Ben je blind gebleven of is er een lichtpunt of -straal?
Jezus is dé ontwarrer van knopen bij uitstek.
Zie het Lam Gods dat de zonden van de wereld draagt.
Durf je Hem vertrouwen en inkijk geven in je leven?
Durf je openstaan voor verandering?
Het is de moeite waard!
Ontelbare getuigen zijn je voorgegaan.
Opgelet! Niet voor dummies.
Het kruis kom je ook tegen.
Maar durf dan ook maar verder zien.
Voor joden: naar het Beloofde Land.
Voor christenen: naar de komst van het Rijk Gods.
Voor allen: naar het nieuwe Jeruzalem.

Water uit de bron

De bron gaat terug naar de oorsprong. Fris water uit de bron is de oorsprong van alle leven.
Nu is het duidelijk: de Bron van eeuwig leven is Jezus zelf.
Hij is de Alfa en de Omega.
Hij staat aan het begin en aan het eind.
Maar tussen dat begin en eind gebeurt er vanalles.
We zouden kunnen gaan denken dat God ons vergeten is.
Nu is het duidelijk: dit is niet zo.
God is een god van het verbond.
Hij gaat met ons op weg.
Hij is ons meer nabij dan wij kunnen beseffen.
Daarom lijkt het soms alsof alles voor niets is geweest.
We hebben ons vergist, denken we. We twijfelen zelfs aan het bestaan van God.
Dan hebben we symbolen nodig die een krachtige herinnering oproepen.
Zie je wel, er is toch een opening naar buiten. Er zijn kleine lichtpuntjes.
Zoals een mosterdzaad dat een grote boom wordt.
Maar het zaad moet eerst sterven om vruchtbaar te worden.
De kracht, de kiem van het zaad zit diep.
Maar ze is er.
Als een kompas.
Een richting te gaan.
Daar krijg je dorst van.
Dorsten naar leven, dorsten naar water, dorsten naar verbondenheid.
Wat is jouw verlangen?
Zie je kapstokken om je verhaal mee op te bouwen?
Laten we ons daarom oefenen in het luisteren.
Ik wens je een zachte bries die het je influistert.

Wonderlijk moment

Ik heb het ooit beleefd, samen met een collega, waarmee ik een veertigdagentijd heel intens mocht beleven. We wandelden gedurende de middagpauze, in volledige stilte, een half uurtje in de natuur. We liepen naast elkaar voort, zonder iets te zeggen, elk verzonken in zijn eigen gedachten/gebeden. Hierna deelden we wat ons had bezig gehouden. Het was bizar hoe onze gedachten mekaar kruisten en soms in dezelfde richting liepen. Op die momenten waren we mekaar zeer nabij. We sloten af door hardop een gebed uit te spreken voor onze eigen en elkaars intenties. Het waren elke dag diepgaande en tegelijk wonderlijke en vreugdevolle momenten die mij erg hebben aangegrepen. Je beleeft zulke momenten maar zelden, maar ze laten een diepe indruk na. Deze veertigdagentijd zo beleven was voor mij een Tabor-ervaring, een voorproefje van een totale innerlijke vrede en van Gods almachtige liefde. Zulke momenten geven hoop en bemoediging in moeilijke tijden en tonen ons dat het mogelijk is om het licht van Jezus te ervaren, ondanks veel duisternis in de wereld rondom ons.

Boetvaardigheid

De Liefde is als een vlam.
Ze verteert het oude en geeft licht aan het nieuwe.
Dat is een louteringsproces.
Dit duurt een leven lang tot in de dood.
Je kan ermee vechten of je eraan overgeven.
Beiden doen pijn.
Maar wie voor de tweede weg kiest, komt er bevrijd uit.
Als je terugkijkt op je leven en ook naar de dag van vandaag, dan weet je dat het niet altijd ‘dat’ is.
Het leven is nooit af.
We moeten soms een ommekeer doormaken.
De vertrouwde wegen verlaten en de grote sprong in het onbekende maken.
Zekerheden loslaten.
Je kwetsbaar opstellen.
Dat houdt risico’s in en kans op mislukking.
Maar laat dit je niet tegenhouden om de meerwaarde ervan te proeven.
Want er is Iemand daar.
Hij heeft je namelijk in het leven geroepen.
Hij laat je niet zomaar vallen, daarvoor ben je te kostbaar.
Wie heeft er hier eigenlijk de leiding?

Vraag je dat maar eens grondig af.
Je zal er ook beter door gaan samenwerken met je naasten.

De tegenpartij

Het kan voorkomen op het werk, in het dagelijks leven, thuis, onder familie, noem maar op.
Je komt niet meer overeen.
Er wordt te weinig water bij de wijn gedaan, we geven niet toe aan elkaar, de afstand wordt groter.
Hoe groot is dan de wil om toch nog de zaak bij te leggen? Of gaan we ieder onze eigen weg?
Ik zou zo’n tegenpartij niet te snel een vijand noemen. Vijanden gunnen elkaar het licht in de ogen niet. Haat maakt alles kapot. Dat hoef ik niet uit te leggen.
Als Jezus ons dan zegt dat we zelfs onze vijand dienen te beminnen, hoeveel te meer geldt dit dan voor de tegenpartij.
Als je niet meer samen door één deur kan, probeer dan opnieuw de vrede te zoeken.
Jezus is gekomen voor mensen van goede wil.
Niet voor goedgelovigen maar voor mensen met pit en weerbaarheid. Geen ja-knikkers maar mensen die eerlijk opkomen voor onrecht en onwaarheid.
We komen er samen uit door naar elkaar te luisteren.
Als er sprake is van onrecht, probeer dan samen de weg van vergeving te gaan.
Niet altijd makkelijk maar wel juist.

Rechte paden gaan

Geboden en verboden. Ze zijn er om ons te helpen. Ze stichten ons een geweten.
Niemand is volmaakt in staat om die geboden en verboden volledig na te leven. We mogen fouten maken. Maar daarna pik je de draad terug op. Ofwel ga je compleet de mist in. Dan ben je afgeweken van het rechte pad. Het kost dan veel moeite om terug te komen.
Daarom: die geboden en verboden zijn er niet voor niets. Ze werken preventief.
Een gewaarschuwd man is er twee waard.
Maar wie heeft ons die geboden en verboden gegeven? Ze komen niet uit de lucht vallen maar maken deel uit van een verbond. Het verbond tussen God en zijn mensen.
Het heeft dus alles te maken met trouw.
Het heeft dus alles te maken met het hart.
Rechte paden zijn ook de wegen van het hart.
Van een zuiver hart. Van een hart dat niet liegt.
Van een hart dat niet gesloten is maar open naar de ander en de Ander.
Het heeft ons deugd gedaan aan ons hartje, zeggen we wel eens. Wel, dan ben je op de goede weg. Als je vreugde vindt in die relatie met God en de medemens en er met heel je hart voor gaat en aan werkt. Als je niets verborgen houdt waarvoor je je moet schamen.
Vrij en blij kind van God.
Kinderen worden graag geholpen.
Met vallen en opstaan dus.
Dank u, goede Vader, om ons de weg te wijzen.

Licht & zout zijn

“Jullie zijn het licht der wereld, het zout der aarde”, lezen we dit weekend in het evangelie. Steken we ons licht niet vaak onder de korenmaat? Wordt het niet tijd ons geloof te herontdekken en te laten zien dat we Jezus’ woorden in daden kunnen omzetten. Dan worden we immers ‘een schitterende stad op een berg, die niet verborgen kan blijven’. Als we, zoals zout, smaak geven aan het leven, en ons licht door niets laten doven, zullen we Jezus verheerlijken door Zijn liefde en waarheid te verspreiden en ervan te getuigen.  Hoe doe ik dat? Enkele tips kunnen ons helpen. We kunnen een licht zijn voor anderen door met liefde en medeleven naar hen te luisteren. Door het lezen en bestuderen van de Bijbel leren we  Gods waarheid kennen. En als we ons in moeilijke situaties afvragen wat Jezus zou doen… Liefde verspreiden we door onze medemens te dienen, te helpen waar nodig en hem te vergeven. Als we delen wat we door Gods genade hebben ontvangen, zullen we een bron van hoop en vreugde worden: “licht voor de wereld en zout der aarde”

Zachtaardig

Zachtaardig noem ik het tegenovergestelde van zelfgenoegzaam.
Of nog ontvankelijk in plaats van autonoom.
Het gaat niet om zacht gekookte eitjes maar om een stille kracht.
Kwetsbaar maar waardig.
Geworteld maar niet conservatief.
Dankbaar ook.
Voor zoveel wat gratis is.
Gaat die stille kracht verloren?
God verhoede het.
Zolang verdriet en vreugde ons hart nog raken, we kunnen meeleven met kleine mensen en delen met elkaar, is er hoop.
De zaligsprekingen blijven actueel.
Gods volk heeft het moeilijk maar wordt niet aan zijn lot overgelaten.
Wij mogen ons gelukkig prijzen met zo een God, een God met ons, rijk aan belofte.
Geef de moed niet op, mensenkind.
Elke haar op je hoofd is geteld.
God kent je en bemint je.
Zalig wie vertrouwen op de Heer.