Bij naam geroepen

Een naam hebben komt overeen met een bestaansreden hebben. Je bent gekend. Je bent iemand, een persoon.
Als Jezus ons bij onze naam noemt, worden we geroepen.
Geestelijken die intreden, krijgen een nieuwe naam.
Het is roepingenzondag.
Als je je bekeert tot het christendom, word je ook gedoopt.
Ook hier is een naam belangrijk.
Je wordt gedoopt in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Hierbij staat Jezus Christus voor ons centraal. Niemand komt tot de Vader, tenzij door Hem.
En door te geloven in Hem ontvang je de Geest.
Maar zijn alle gedoopten ook geroepen? “Ja”, zegt Jezus, “want de mijnen kennen Mij en zij luisteren naar Mijn Stem.”
Hij gaat ons voor. Wij treden in Zijn voetsporen.
Voor mij klopt het dat op roepingenzondag het evangelie van de Goede Herder wordt gelezen.
Wijzelf moeten niet zo veel doen. Eerder proberen te zijn wie we zijn.
Eenvoudig maar niet gemakkelijk. Jezelf uit handen geven. In vertrouwen en vastberaden.
Dan zal ons werkelijk niets ontbreken.

Tekenen zien en duiden

Wat gebeurt er onderweg? Ja, God is een gebeuren, dat nooit stilstaat.

God is onvermoeibaar en nooit op pensioen.

Hij wil ons ontvankelijk maken voor Zijn weg in ons,

in mij, in ieder persoonlijk en in ons samen.

Wanneer wij het evangelie lezen van de Emmaüsgangers,

zien we hoe dagdagelijks Jezus zich kenbaar maakt.

Tijdens een wandeling, luisterend, meegaand,

zonder in de rede te vallen of tegen te spreken.

Hij geeft het gesprek wel een andere wending, om dieper te kijken en niet vast te blijven zitten aan de eerste ‘oppervlakkige’ gevoelens en gedachten.

Met de Tekenen uit het verleden verduidelijkt Hij de gebeurtenissen van het heden en laat Hij zien, waarom Hij heeft moeten lijden om Zijn Heerlijkheid te kunnen ingaan.

Het hart van de Emmaüsgangers werd verwarmd…..

Ze drongen aan dat Jezus nog een beetje bij hen bleef.

Zo kon Hij nog meer van zichzelf laten zien.

Hij brak opnieuw Brood en gaf het hen….

Nu wisten ze het zeker. Ze hadden Hem herkend.

Ze hadden de Tekens verstaan…..Hij leeft…ook voor onze levensweg!

Geloven zonder te zien

Heb jij Hem al ontmoet? Misschien weet je het niet.
Jezus verscheen in de tussentijd van Zijn Verrijzenis tot aan Zijn Hemelvaart.
De leerlingen konden Hem echt zien.
Deze genade valt ons nu niet meer te beurt.
Zalig zij die geloven zonder gezien te hebben.
We lezen erover in de Bijbel. Het is opgeschreven.
Voor ons heil.
Maar woorden zonder meer kunnen niet overtuigen.
Als de woorden je niet raken, is er waarschijnlijk weinig uitwerking.
Maar als je tot geloof komt, met de hulp van de Geest en je zegt bij jezelf: “Hé, dit gaat ook over mij, ik herken Hem in mijn eigen leven, in de mensen rondom mij, in ont-moeting.”, dan komt ook de Schrift tot leven.
Eeuwenoude profetieën komen uit.
Dit kan je tot grote vreugde brengen.
Je bekeert je tot die groep van mensen die zich gered weten.
Je krijgt kracht om het vol te houden tot het einde, ook als het moeilijk wordt.
Je gaat Jezus achterna, Hij leeft in jou.
Zoals het was tijdens Zijn leven, zo gaat het nu verder in Zijn Naam.
Totdat we Hem zien van aangezicht tot aangezicht en vrijuit mogen gaan.
Heer, maak ons dat moment waardig.
Louter ons door dit leven op aarde en zegen onze inspanningen, ook al vermogen wij zelf niets. Amen

Gods zegen

Met Gods zegen komt alles wel terecht.
Uiteindelijk komt alles goed.
Dat is een belofte.
Jezus wist dat ook en Zijn vertrouwen was groot.
Hij heeft genoeg vertrouwen voor ons allemaal samen.
Anders kon Hij de weg niet gaan die Hij is gegaan.
Aan het kruis draagt Hij onze zonden.
Met Zijn verrijzenis wordt de vergiffenis vruchtbaar.
Hij leeft en wij zijn getuigen.
We mogen deelnemen aan dit nieuwe leven en er midden in gaan staan.
De vreugde die ons te beurt valt draagt nog de sporen van het geleden leed.
Voorbij zijn nu alle duistere praktijken voor wie gelooft in de overwinning van het leven op de dood. Voor wie gelooft in Hem, door wie, met wie, en in wie Zijn Naam geprezen is.
Gods zegen kome over ons dankzij het glorierijke leven, sterven en verrijzen van Jezus, de Christus.

Vrolijk met een traan

Palmzondag of “Palmpasen” is een ogenschijnlijke tegenstrijdigheid tussen blijdschap en lijden. Een samengaan van lachen en huilen, hoop en wanhoop, steun en verraad. Uit het leven gegrepen! Het begint mooi. Palmpasen! Zo zou het moeten zijn. Jezus als vredeskoning, de mensen zingend langs de straten. Een koning die niet corrupt is, geen vriendjespolitiek! Een land zonder uitbuiting, rechtvaardigheid en gelijkheid voor iedereen. Geen armen of verdrukten meer… Een land, te mooi om waar te zijn: Godsrijk. Maar de werkelijkheid botst hard op deze droom. Onze idealen roepen strijd op; dan schreeuwen mensen of ze gaan betogen; dan hoor je roepen “kruisig Hem!” Dat is werkelijkheid. De machteloosheid om de armen, om de waanzinnige moordpartijen, om vrede tot stand te brengen. Jezus wordt er het slachtoffer van, in de week die volgt. Palmzondag: de droom, Goede Vrijdag: de realiteit. Maar we blijven geloven in de kracht van de liefde en met Pasen vieren we de overwinning van Gods bedoelingen met de mens. Palmzondag is de droom die we nodig hebben om te blijven strijden tegen alle onrecht.