Oudejaar=danken

Silvesteravond vieren in erkentelijkheid voor wat was. Wat bracht 2017 jou? Ja, zelfs met de beëindiging van een jarenlange vriendschap ben en blijf ik uiteindelijk dankbaar voor al het goede dat er is geweest. Kahlil Gibran leerde me: ‘Wanneer je verdrietig bent, kijk dan opnieuw in je hart en zie dat je huilt om wat je vreugde schonk.’ En ik geloof erin dat God beter dan ikzelf weet wat goed is voor elkeen, ja ook daarin wil ik Zijn Heilige Hand herkennen. Want geen deur gaat toe of er opent zich ergens een andere. Het vervullende én het moeilijke in het Licht kunnen plaatsen, da’s al een Levengevende actie op zich. Telkens neemt U ons terug op de schouders en zegt: ‘Vreest niet’. Dank U, Heer, wat U zaait gaat nooit verloren. Het wezenlijke blijft verborgen in zo vele kleine goedheid. Wil j’er ook alert voor blijven in 2018? En zoek je mee naar uitdagingen en nieuwe kansen te midden de problemen? Ik hoop dat het Leven je zacht en mild behandelt en wens je alle liefde van de wereld. Gelukkig Nieuwjaar voor iedere doodgewone én unieke dag van je leven!

Van oud naar nieuw

Het jaar wordt stilaan uitgehold.
Traag sleept december
zijn laatste dagen.
In de schemer van de avond
vervagen langzaam d’oude sporen
van voorbije seizoenen.
De dagen, nu nog slechts herinnering.
Van oud naar nieuw
is maar één stap. 

Jozef V.

 

Vindingrijkheid

Zeker, het ‘out of the box’ denken, kent vele toepassingen. Maar kunnen/durven we met Kerst & Nieuw ook onze creativiteit gebruiken voor een attentie, een geschenk? Wie wil jij dit jaar verwennen met een persoonlijk kaartje, waarop je misschien ook eens aangeeft waarom je deze persoon zo waardeert? Waarvoor ben je echt dankbaar of wat wil je nog samen waarmaken? We zeggen zo weinig wat net zó belangrijk is; het hoe en wat van ‘samen’ leven gaat verloren in de draaikolk van het alsmaar bezig zijn. Een zelf gemaakt cadeautje vraagt inderdaad meer tijd en moeite, maar is en blijft des te dierbaarder voor de gelukkige die dit mag ontvangen. Ook de gever beleeft er een mooie tijd mee en de onderlinge band krijgt misschien een boost. “Tijd is het enige wáre dat ons is gegeven”, vond ik recent terug. Tijd is op zich al een cadeau, dé Levensgave van onze Schepper. Ja, laten we onze tijd goed besteden. Zijn we het afgelopen jaar creatief en zorgvuldig geweest in het tijdgebruik naar elkaar toe? Of kan het beter? Er wachten 365 nieuwe kansen …

Thuiskomen

‘Altijddurend’ lijkt vandaag wellicht wel achterhaald. Kijk maar wat de versnelde, drukke tijd gedaan heeft en doet met wat erg sterk en vast leek, namelijk: kerk, staat, huwelijk, opvoeding. Men verwacht steeds meer flexibiliteit van steeds meer mensen. Waarden en normen vervagen en ze dreigen hun betekenis en houvast te verliezen. Bekommerde mens-wetenschappers laten het nu ook wel steeds meer horen: “zorg dat je in deze tijd die ons erg kan versnipperen, toch thuis kunt komen bij jezelf.” Luister daarom naar je eigen, diepe stem in jezelf. En sommigen voegen er vanuit hun gelovige ervaring en intuïtie aan toe: “Het is Gods stem in jou.” Er zijn ook waarnemers van het maatschappelijk gebeuren die opnieuw pleiten voor ‘elkaar’. Ze doen dit vanuit de overtuiging dat naastenliefde toch kan als men ook in eigenliefde kan thuiskomen bij zichzelf. En dit is wellicht een goede oprit om te groeien op de weg van de verbondenheid.

 

Kacheltje

De kerstdagen zijn familiedagen bij uitstek. We versieren het huis en komen samen voor het feestmaal. Het zijn altijd heel gezellige dagen waar we nog meer dan anders de verbondenheid met elkaar ervaren. Die verbondenheid wordt nog sterker als we ons huis en ons hart openen voor diegenen die met Kerst alleen zijn. We mogen dankbaar zijn voor mensen die zich het ganse jaar door inzetten als pleegouder, buddy voor een vluchteling of een bezoek brengen aan een gevangene. Even binnenspringen bij een bejaarde buur, helpen met schoolwerk in een anderstalig gezin… Het vraagt moed en doorzettingsvermogen om afstand te doen van eigen tijd en ruimte om een ander nabij te kunnen zijn. Dank je wel aan al die goede mensen met een groot hart. Hou vol, jullie inzet betekent meer dan we hier kunnen verwoorden! Jullie zijn als kacheltjes die een warme golf van liefde verspreiden. Voor wie nog aarzelt? Kerst is het uitgelezen moment om hierin een eerste stap te zetten. Zoek uit hoe jij een kacheltje kan zijn voor een ander.

 

Kerstmis 2017

Wereldschokkend nieuws, een grote verrassing, stil in het verborgene…
God laat zich zien in een kindje! Een kindje dat huilt, drinkt aan de borst, bedelt om warmte, geborgenheid en tederheid. Een God die nood heeft aan een moeder, die hem op de arm neemt, in ‘bedje’ stopt, een slaapkusje geeft. In dit kindje ligt ons heil, het wil ons redden, losmaken van alles wat liefde in de weg staat, liefde verstoort.
Uitgroeiend tot een volwassen man heeft Hij op het moeilijkste moment in Zijn leven aan het kruis zich ook als een kind toevertrouwd aan Zijn Vader, met diezelfde honger en schreeuw naar Liefde, om te ontwaken in de schoot van Zijn Vader.
Is dit kind-zijn ten diepste ook niet ons verlangen? Is het niet God zelf die ons dat verlangen heeft gegeven? Is de kerstnacht geen uitnodiging zelf steeds meer kind te worden en ‘als (kleine) kinderen’ te leven zoals Hij heeft voorgedaan? Ligt daarin niet onze redding, ons heil, onze vreugde?
Zalige Kerst, met de ogen van een kind!

Seizoensgewijs

Ik kan het niet laten deze mooie en krachtige poëzie van Hans Bouma met jou te delen:
“Blijf je dicht bij huis,
leef je seizoensgewijs,
niet alleen lente,
niet alleen zomer,
ook herfst, ook winter.
Maar niets in jezelf sla je over,
zo menselijk als je bent, kom je tot je recht.”
Hoe wijs dit gevatte gedichtje! Thans worden we aangespoord om los te laten zoals de al maar kaler wordende natuur om ons heen. We kijken als het ware door de struiken en het bos heen en komen zo een stukje oneindigheid tegen. Het vergezicht van de winter met z’n kille temperaturen verwarmt binnenshuis ons hart en handen. Winter bindt haar tegenpolen in zinvolle stilte en knusse eindejaarstijd. Lente zweept telkens weer ons bloed op als een perfecte vitaminekuur. Zomers vieren we feest met de zon om het leven zelf. Dit natuurlijke ritme aanhouden, werkt gezond voor lichaam en geest. Groots toch hoe natuur en mens eenduidig (kunnen) samenwerken.

Wat is geloven?

Kerstmis vieren is geloven in God. Geloven is jouw leven aan Hem geven zonder zekerheid. Het is als liefhebben, je hebt lief, je geeft je woord, je blijft trouw, zonder zekerheden. Maria heeft geloofd, zonder zekerheid. Zij zong haar Magnificat, vooraleer Christus geboren was. Voor haar was het genoeg dat God haar beminde. Wie zijn de mensen in onze tijd voor wie Maria staat. Dat is niet moeilijk te zien. Zij staat voor al die onbekende enkelingen, zonder macht en aanzien, zonder invloed op de geschiedenis, zonder stem, die geen nieuwe inzichten teweegbrengen, wier leed en levensoffer geen enkel kwaad tegenhouden, geen schuld wegnemen. Maria staat voor mensen die niets voortbrengen dan de zuiverheid van hun hart. Zij zouden bereid zijn voor een nieuwe wereld door de afgrond te gaan. En ze gaan door afgronden van niet-begrijpen en wanhoop. Naamloos zijn ze overgeleverd aan de wereld. In Maria zijn ze genoemd en gekend. Uit die talloze verweesde onbekende enkelingen zal de redding van deze wereld geboren worden.