Een bruggenbouwer

Een jonge moslim Imam gaf een lezing in ons Cultureel Centrum. De titel van zijn boeiend verhaal was: Is dit nu de Islam? Als zoekende moslim wil hij zijn verstand gebruiken en bekommerd zijn om nieuwe tijden en dit op een rationele, Europese en verstandige wijze.
“Ik wil een verzoener zijn, een bruggenbouwer tussen de twee werelden waarin ik leef, nl. de Islamitische die gekleurd is door mijn Marokkaanse afkomst en de Westerse die mijn toekomst is geworden in Europa. Ik ben mij bewust van de uitdagingen waarvoor wij nu samen staan want er zijn in ons midden tal van structuren en overtuigingen verschrompeld die ons lang geleden richting en ook houvast schonken. De IS wil terug naar een tijdperk dat er niet meer is. En dat kon gebeuren omdat zij de Koran letterlijk blijven lezen en interpreteren. Onze huidige leefcontext is heel anders dan toen en zeker in Europa. Voor mij, zo besloot hij, hebben wij hier in Europa een rationele, verstandige Islam nodig die ingebed moet zijn in onze democratie. In verzoening en dialoog krijgen wij de enige, ware Islam.”

Kleinzoon

Onderweg naar huis rijdend klinkt achterin de stem van mijn vierjarige kleinzoon: ‘De wereld staat niet stil, alleen als wij stoppen staat hij stil’. Diep onder de indruk van zijn wijsheid en observatievermogen vraag ik mij af of hij geen gelijk heeft. Wij klagen dat de wereld om ons heen doorgaat, geen rekening met ons houdt en wij er geen vat op hebben, dat machteloosheid en apathie ons overvallen terwijl we de problemen één voor één langs ons door zien flitsen. Maar misschien heeft hij gelijk en moet niet de wereld om ons heen stoppen, maar wijzelf. Moeten wij eerst tot rust komen om pas daarna onze greep op de werkelijkheid terug te winnen. Heeft Jezus niet gezegd: ‘Kom tot mij en ik zal je rust geven?’ Is dat niet de weg: thuiskomen bij Hem om te ontdekken dat wij de wereld niet hoeven te veranderen of alle problemen op te lossen en alle relaties herstellen en, en, en…….
Stoppen is heilzaam en een krachtig wapen tegen de druk van de tijd.

Uit God geboren

Over enkele dagen begint de advent. De nieuwe digitale retraite van de organisatie ‘ignatiaans bidden’ is klaar: Uit God geboren. Ditmaal zijn de teksten geschreven door pater Ben Frie sj: een poëtisch, bijbels gebedstraject dat uitnodigt om Gods oneindigheid op het spoor te komen in de kern van je dagdagelijks bezig zijn. Wie voorheen al aan een adventsretraite via deze site heeft deelgenomen, heeft ongeveer een maand geleden bericht gekregen dat hij of zij automatisch opnieuw ingeschreven is. Wie nieuw is en nieuwsgierig of geboeid kan eens een kijkje gaan nemen op de site: www.ignatiaansbidden.org. Daar kan je je e-mailadres opgeven zodat je vanaf 3 december 2017 elke dag een mail ontvangt met gebedsimpulsen. En dit gedurende de hele advent. Voel je vrij om ook vrienden en familie uit te nodigen. Alvast veel dank.

De roze bril

Zie jij ook liever het glas halfvol dan halfleeg? Positieve instelling kan aangeboren, aangeleerd of een bewuste keuze zijn: gaan voor wat er toe doet. Kunnen genieten van kleine dingen is ze niet zien als gewoon, maar dankbaar zijn dat dit je deel is. Vooral ons ritme is hier van belang. Langzamer een lekkere maaltijd/dessert verorberen, met méér aandacht elkaar beluisteren en hierbij niet invullen voor de ander of aanstonds aandraven met adviezen, ook bewuster contact houden met jezelf zoals beter luisteren naar de seinen van je lichaam. Vaker humor serveren en beter letten op een positief taalgebruik maken ons leven blijer. Het woordje ‘moeten’ trachten te vervangen door ‘mogen, ‘willen’ of ‘kiezen voor’. Dit zijn kleine aanpassingen die geleidelijk aan als betere gewoonte inslijten en intussen onze energie en zelfvertrouwen opkrikken. Kan je waarderen wat er NU aanwezig is in je leven? De pracht van de natuur is ons altijd gegeven. En als de hemel grijs kleurt, schijnt de zon elders. Neem nou maar je roze bril om dit de anderen te gunnen!

Christus’ Koninkrijk

Is ’Het’ zichtbaar…of verborgen?
Jezus heeft ons zelf verklapt waar we híer de tekens van Zijn Koninkrijk heel concreet kunnen zien. Wáár dan, zal je je afvragen? In concrete mensen, vooral in de kleinsten en de armsten, zij die het meeste hulp nodig hebben. In hen wóónt Hij. Waarom? Jezus heeft een voorkeur voor mensen die onze wereld niet belangrijk vindt, die van geen tel zijn. Zijn Liefde gaat het eerste naar hén uit. Met hén bouwt Hij zijn Koninkrijk op. Hij heeft er een lijst van opgesteld. Zij die honger en dorst lijden; de vluchtelingen die onderdak komen vragen; de naakten, zieken en gevangenen. In hen wil Jezus verzorgd en bemind worden, om niet. Zo bouwt Hij hier beneden reeds tussen armen en samen met hen aan Zijn Rijk van liefde. Iedereen wordt uitgenodigd om aan dit Rijk van Liefde mee te bouwen. Het is reeds een voorproefje op Zijn Rijk van Liefde aan het einde der tijden… . Doe je mee?

Lekke band

Ik maak een verkeerde manoeuvre en opeens zit mijn achterwiel in de greppel. Met een ruk trek ik mijn wagen weer de weg op maar kom daarmee direct op de andere (gelukkig vrije) helft terecht. Waarop ik onmiddellijk mijn wagen weer naar de rechterhelft trek. Bevend van emotie tracht ik mijn hart weer tot rust te brengen, God dankend voor de beschermengel die Hij zond. Toch sta ik even later langs de kant omdat mijn band het niet overleefd heeft. Wachtend op de opgeroepen hulp krijg ik tot mijn verrassing in korte tijd van vier verschillende personen hulp aangeboden. Hoewel niet toereikend; de band zit muurvast, maar toch ontroerend. Ik die dacht dat deze wereld koud, egoïstisch en relatiearm was, kom tot de ontdekking dat er nog heel wat mensen zijn die goed willen doen en hun naaste willen helpen, of waren het engelen in mensengedaante? Hoe dan ook, de wereld is blijkbaar toch wat mensvriendelijker dan ik eerst dacht. Een heerlijke ervaring die een gezond tegenwicht biedt aan achterdocht, wantrouwen en pessimisme.

Bede

Goede God,

Geef haar de rust,
de rust van mijn tuin in herfsttooi.
Geef haar dat zalige gevoel
van een kind in de armen van haar moeder.
Laat haar thuiskomen in uw vrede.
Wees haar moederlijk nabij,
want met pijn en verdriet,
verward en totaal verloren
is zij naar U toegekomen.
Wil haar begeleiden en omarmen
met uw oneindige barmhartigheid.
Laat haar dan schitteren
als een ster aan het firmamant.

Kindermoord

Waarom is Jezus soms zo hard? Hij zei dat Hij niet de vrede is komen brengen, maar het zwaard. Zijn leerlingen stuurt Hij uit als schapen tussen de wolven enz. Hoe komt Hij daartoe? Als zoon van een vluchteling is Hij geboren. Voor koning Herodes was hij een rivaal. Dus moesten alle kinderen dood. Toen Jozef, de vader van Jezus, terug uit ballingschap kwam zwichtte hij voor de opvolger van Herodes. Die was al even wreed. Zo is Jezus grootgebracht.

Toen zijn tijd gekomen was, ging Jezus naar de mensen met een boodschap van liefde zonder wrok. Hij genas de zieken. Zelf had Hij geen steen om zijn hoofd op te leggen. Zijn visie was hoop, maar de Joodse overheid wilde Hem niet. Hij moest weg. Jezus wist het. Tot driemaal toe zei Hij tegen zijn leerlingen dat Hij een verschrikkelijke dood moest sterven. Hij moest het duidelijk maken door zijn kruisdood.