Stille oase van rust en vree,
met je kronkelende paden en steegjes.
Dit kan je leven noemen,
want dit is het paradijs van kleuren en bloemen.
Alleen het paard is doodgebloed,
zijn vlees is ijdel geworden,
mechanische dieren hebben het uit het land verdreven,
zijn stappen zijn eeuwig uitgewist.
Ik wil je lied aanhoren
als des zomers de wind het gouden koren aait,
terwijl verliefde paartjes tussen wuivende grashalmen
mijn dorp om zoveel schoonheid loven.
Jozef V.
Tussen een ruim aanbod van mogelijkheden moeten wij als kind en als opgroeiende jonge mens leren kiezen. Zo kunnen we zelfstandig worden en stap voor stap ook ontdekken wat ons goed doet. Ouder wordend willen we ook zinvol met hoop en perspectief in het leven staan. Er is een tijd geweest dat jongeren thuis, maar ook in de school, sterk gekleurd werden door een eerder vrij eenvoudig leefklimaat. Veel leek vanzelfsprekend. In de school leerden we een beetje thuis te komen in de geschiedenis, in de wetenschap. We kregen ook een brokje economie enz… Maar er was ook in de katholieke scholen een christelijk aanbod en inzicht. Wetenschap en godsdienst proberen allebei een gemeenschappelijke kijk te krijgen op de hele werkelijkheid. De kijk die kan groeien in verband met religie en godsdienst probeert ook deels een diepe kijk te zijn. Er wordt dan gesproken over een Bron, een diepte, een Dynamiek van liefde, een stil geheim. Een goddelijke nabijheid, die eigenlijk niets verklaart maar ons wel bezielt om goed samen te leven.
Gisteren gingen
mijn vriendin en ik
naar het theater.
We luisterden aandachtig.
Het was prachtig!
Iedereen vond het fijn
bij het theater
op het plein.
(Laura uit klas 3VV2)
Onlangs nodigde een zielsgenote me uit voor de opening van een tentoonstelling. Zoveel prachtig zacht getinte aquarellen kunnen schouwen en bewonderen, dat is een waar genot voor mij, ik die zelf wel kunstminnend ben. Maar ook het observeren van anderen bij deze gelegenheid neem ik er graag bij. Hoe kijken anderen naar dit of gene schilderwerk, hoe raken zij erdoor beroerd en wat roept het bij hen op? Dit kunnen uitwisselen bij een natje en een droogje is wel rijk en verruimt ook ieders blik. En natuurlijk ook even met de kunstenares kunnen keuvelen over enkele werken en kunnen peilen naar haar intentie om iets te creëren alsook naar het innerlijke proces die onderwijl plaatsvindt in de bezige bij zelf. Want Aristoteles wist al: “Het doel van de kunst is niet het uiterlijk van dingen weer te geven, maar het innerlijk … Dat is de échte werkelijkheid.” En daar kan ik me recht bij aansluiten. Voelt dit ook zo voor jou? Of ligt jouw passie ergens anders? Misschien heb jij iets totaal anders aan de wereld te tonen. Doe je dat dan ook? Mis je kans niet!
Deelbaar door oneindigheid,
warm omwikkelend deken
van het hunkerende hart.
Gulle schenker van onmetelijke kracht.
Loyaliteit die niet te temmen is.
Reden van ons bestaan,
en zalver van intense pijn.
Het plotse ontstaan van schoonheid in alles,
De gloed van liefde geeft inhoud aan alles
dat ooit onbenullig leek.
Wereldverbeteraar of ….
aanzetter van verlies.
Sluwe kluwen van wrok.
Liefde, de kern van waaruit
iedere andere emotie aanvangt.
Liefde bevat de kracht die je haar toekent,
haar gunt, hoe je haar dient
en hoe jij je spiegelt.
Liefde, allesomvattende kracht.
De reden van ons bestaan.
De kern en bindende kracht
en voeding van ons menselijke zijn.
Evy
Dit weekend vieren Christenen het feest van de Heilige Drievuldigheid. Het blijft moeilijk om het wezen van God uit te leggen. We breken er ons hoofd over, maar God zal altijd aan iedere uitleg ontglippen. Ons verstand kan en mag God wel benaderen, het blijft slechts benaderen. Waar we wel bij kunnen is liefde; Zijn liefde, die Hij aan ieder mens geeft. Hij heeft liefde in ons hart gelegd, opdat we meer mogen zijn dan een wezen gebonden door een sterfelijk leven. Christus verschijnt aan zijn leerlingen, op een berg in Galilea. Toen ze Hem zagen wierpen ze zich in aanbidding neer; sommigen echter twijfelden. Maar Hij zegt: ’Mij is alle macht gegeven in de hemel en op aarde. Ga dus en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.’ Hij wilt zo graag ieder mens (ook de twijfelaars) tot zijn leerling verheffen, opdat ieder mens kan delen in Zijn eeuwig leven in heerlijkheid. Hij ziet liefde in ieders hart. De liefde van Zijn Vader, omdat Hij van ons houdt zoals we zijn, opdat we mogen zijn wat we (maar) zijn.
Intuïtief voel ik je nabijheid aan.
Gij zijt een GIJ,
de diepste Adem van mijn bestaan.
Geen instantie die stuurt of verklaart
al wordt er wel van jou een boek bewaard.
Gij zijt voor mij een stil Geheim
dat af en toe in nood, mijn kracht kan zijn.
En als ik soms in droefheid kraak
en stil zit neergeknield;
laat mij dan teder voelen
hoe Gij mij steeds opnieuw bezielt.
Gij, mij steeds nabij.
Gij die reeds zovelen
gesterkt hebt en geborgen;
mag ik nu diep vertrouwen
dat Gij er ook zult zijn,
in stille avondstonden
en in de vroege morgen.
Open vlakte, oever in zicht,
vertroebeld water,
versteend silhouet,
schaduwdans.
Turbulente safaritocht,
als metgezel de hittegolf,
fauna en flora,
achterlatende bandensporen.
In ’t vizier
de woeste blik van een prachtdier.
Wie geeft om wie hier?
Trotsheid verscholen achter een rots,
beschermend over moederdier en welpjes.
Menselijke angst en lafheid,
tweeloop jegens leeuwenhart.
Vertwijfeling alom,
de aloude jager keert zich om.
Leeuwenhart brult,
een schaamteloos, oneerlijk gevecht.
Ieder gaat voorts zijn eigen weg,
valavond bij volle maan.
Rosanna
evenstilstaanblog.wordpress.com 