Goeiendag!

De weerman zag de bui al hangen:

‘Zeg wat meer goeiendag’ zuchtte hij vol verlangen.

Vanzelfsprekend mag hij dat bedenken; dat is zijn job:

 weer-es-verwachting presenteren daarvoor krijgt hij betaald.

Sinds mijn allereerste korte traject op de fiets

-later dan de gemiddelde geef ik grif toe-

strooi ik goedendag in ’t rond zonder gage:

vanzelfsprekend is ’t me daar niet om te doen.

Weer-es goedendag was wat ik minimum verwachtte.

Ondertussen -verslaafd aan mijn eigen groet-

lijkt het systeem merkbaar immuun geworden,

vrees voor besmetting, ver onder nul gezakt.

Misschien dat zo’n weerman de kaarten anders leest ?

Vanzelfsprekend richt de weerman zich op analyse.

Ik daarentegen, ik heb de expertise.

(m.v.)

Dagelijks

‘Gods’ Daden weerspiegelen zich in het dagelijkse groot en klein’ was een recent houvastpuntje die mij aan het mijmeren zette. Ja, de kleine dingen van elke dag zijn/kunnen zo mooi zijn en toch gaan wij er vaak gauw aan voorbij. Het vraagt een fijngevoeligheid en een intens aandachtvermogen om de kleine dingen te (blijven) waarderen. Samen een kop koffie nemen, de stilte delen, samen de vaat doen, de garage opruimen…Voorbeelden bij de vleet. Het wonderlijke schuilt in het gewone net zoals de Heer waakt en leidt in de coulissen van het Leven. Zien/horen we Hem bezig? Of zit ons hoofd zo vol van andere zaken die we belangrijker vinden? Waar staat de afspraak met Hem in onze agenda? William Blake leert ons: ‘Als de deuren der waarneming zouden zijn gereinigd, zou alles aan de mens verschijnen zoals het is, oneindig.’ Denken we daar maar eens over na, dan vallen de schellen misschien van onze ogen … En nog: morgen kan daar verandering in komen en kunnen we niet langer ‘samen’ delen … ZEGEN daarom wat IS. Nù!

Thuiszijn

Als ik mijn dag met JÓU begin,

mijn God,

dan voel ik

hoe Jij mijn hart beschermend

met Jouw mantel bedekt.

Dan weet ik mij omhelsd,

gedragen als Jouw kind.

Het is een wonder

dat Jij, grote God,

mïj ondanks alles

steeds weer liefhebt en bemint.

Vergeef mij dat ik Jou verweet

en dacht dat Je mij vergeten had.

Dank voor Jouw éérste stap naar mij.

Verlegen ben ik

maar reuzeblij

dat ik voor eeuwig bij Jou Thuis zijn mag.

Mieke

Adventskrans (deel 2 van 2)

vervolg van gisteren…

Terwijl ik wat takjes knip in een verwaarloosde berm durft dan toch iemand mij aan te spreken: “U zoekt Zwarte Els?” Ik zeg: “Nee, ik zoek een beetje versiering voor mijn adventskrans.” Het gezicht klaart op. Er verschijnt zelfs een glimlach. Hij weet niet goed wat verder te zeggen. Maar als ik hem wat later opnieuw tegenkom zegt hij dag alsof we elkaar kennen. Thuisgekomen heb ik alles wat ik verzameld heb gebruikt. Net genoeg, prachtig. Voldaan als een kind dat net herfstbladeren en vruchtjes geraapt heeft. Ik zou mijn krans graag tonen aan de mensen die ik ontmoette. En ook het kinderlijke vonkje in hun ogen zien oplichten.

Adventskrans (deel 1 van 2)

Ik heb een adventskrans gemaakt. Het vele eenzame binnen zitten en het vooruitzicht op een Kerst zonder feesten met familie en vrienden zetten me aan om nu al wat kleur en licht te zoeken. Ik besloot wat rond te toeren in het bos en de velden in de buurt om groen en natuurversiering te zoeken. Een beetje groene takken, wat bessen van meidoorn, wat elzenkatjes, beetje klimop,… Onderweg boze ogen: “Die vrouw steelt uit de natuur”. Iemand stuurde zelfs de hond op me af. Zou de natuur het werkelijk zo erg vinden dat ik enkele takjes meeneem? En waarom stoort het de mensen zo?

… wordt morgen vervolgd.

Alles anderhalf

Anderhalvemeterwereld

Vrijheidsvaccin

Nieuwe scrabblewoorden

Pandemisch overvleugeld

Anderhalfjaarlijkse wachtkamer

Donkere dagen seizoenloos

Hibernatie van hoop

Werkt effectief heilzamer

Alles anderhalf

Virtuele knuffelcontacten

Intermenselijke afgoderij

Buigzaam voor het gouden kalf

Een half en één

De ander en jezelf

Zelden samen

Veeleer alleen

jvdb

Adventsretraite online

“Zie, ik kom spoedig” is de titel van de adventsretraite 2020. De retraite gaat op zondag 29 november van start en loopt tot vrijdag 25 december. Het is alweer de dertiende digitale retraite van de jezuïeten.
Deelnemers aan de digitale retraite krijgen dagelijks een gebedsmail met bijbelteksten, meditatieve vragen, citaten en technische gebedstips. Het geheel vormt een innerlijke reis om het mysterie van Kerst intenser te beleven.
Nieuw zijn de wekelijkse zoom-meditaties, verzorgd door de auteur van de digitale retraite, jezuïet Gregory Brenninkmeijer. Deelnemers aan de retraite krijgen iedere vrijdagavond een link om via Zoom om deel te kunnen nemen aan een geleide meditatie van een half uur. Op deze wijze kunnen de retraitanten in tijden van corona toch met elkaar verbonden zijn.
Je kunt je voor deze gratis digitale retraite inschrijven via www.ignatiaansbidden.org.

Geheime Koning

Geheimen bewaren wij graag! Ze zijn te kostbaar om zomaar naar buiten te brengen…Ze zijn dikwijls ook nog zo broos, zo kwetsbaar.

In mijn leven, ja, in mezelf ervaar ik een “geheime plek”. Daar is het heerlijk toeven, daar “schijnt de zon”, daar is het heerlijk warm, daar ervaar Ik Liefde, waar ik altijd terecht kan. Dit verborgen geheime plekje “dirigeert” mijn leven. Daar vind ik hoe en wat ik het beste kan doen. Daar leeft mijn “verborgen Koning”, die met mij Zijn Rijk, dikwijls verborgen, wil laten groeien.

Het is zo verrassend; Hij brengt me dikwijls naar mensen, die nood hebben aan een babbel of een knuffel of……

Wanneer ik me door Hem daar laat brengen, ervaar ik een diepe Vreugde…de Vreugde van mijn Koning.

Wat een geheim….ja, verborgen!