Vader, Zoon en H. Geest

Eén God, vele namen. Één groot mysterie. De drie-éne God werd aan ons overgeleverd als: één God in drie personen, een God die wij noemen: Vader, Zoon en heilige Geest. Of je kunt zeggen: God boven ons (de Vader, Heer van alles wat bestaat), naast ons (Jezus, ‘een God die onze broeder is’) en in ons, (de Geest die in ons woont, die in ons bidt ‘met onuitsprekelijke verzuchtingen’) (R. 8,26). Maar het is maar één God en deze éne God is rondom ons en in ons! Op het feest van de drie-ene God mogen wij dit onvoorstelbaar grote mysterie vieren. Dankzij Jezus kunnen we ontdekken, wie God is en wat Hij met ons en met de wereld voorheeft. God gaat met mij, met ons mee, heel ons leven, in geluk en voorspoed, maar zeker ook en misschien vooral in onmacht en pijn en lijden. Gods liefde is in ons hart uitgestort door de heilige Geest die ons werd geschonken. Mogen wij zo vanuit God leven: vanuit Vader, Zoon en heilige Geest.

Het vuur van de Geest

De Geest verkwikt.
Het heeft er iets van dat je het weer ziet zitten na een tijd van ontgoocheling.
Er is veel dat ons kan ontgoochelen.
Misschien stellen wij onze verwachtingen te hoog.
Of we willen alleen het aangename en gaan het onaangename uit de weg.
Dat is natuurlijk heel menselijk.
Toch krijgt ieder zijn deel.
Maar dat hoeft nog niet het einde te zijn.
Hoop tegen beter weten in.
Uiteindelijk komt altijd alles goed.
Uiteindelijk komen we weer op krachten.
En op een bepaald moment zullen we er klaar voor zijn om naar buiten te komen met ons verhaal.
Iedereen heeft een verhaal.
Een verhaal dat verteld wil worden.
Om elkaar te bemoedigen.
Maar ook om de eer te brengen aan Degene die ons leidt.
De Voorganger in de Verrijzenis.
Jezus Christus is de Heer!
Mijn leven hoort Hem toe.
Leid mij, vriendelijk Licht.
Eén stap is mij genoeg.

Bij de Vader

Het is niet altijd zo dat kinderen in de voetsporen van hun vader treden. Maar als ook de kinderen ouder worden merken ze wel eens dat ze steeds meer op hun vader of moeder beginnen te gelijken.
Het is een unieke band met veel betekenis.
Jezus spreekt veel over Zijn Vader. Hij leeft en werkt vanuit die verbondenheid. Jezus en de Vader zijn één.
Jezus beleeft dit op een integere manier.
Zoals nooit iemand voorheen en als enige Zoon.
Deze Liefde stroomt uit naar alle mensen.
Jezus bidt voor hen die Hem toebehoren.
Is dit geen universele boodschap?
Meer nog, ze is eeuwig.
Eens en voor altijd voltrokken op het uur van Zijn Heerlijkheid.
Niet van deze wereld maar toch ook niet helemaal wereldvreemd. De mensen die mogen delen in deze Heerlijkheid, blijven in de wereld.
God in hen.
Er is nog een verschil tussen Jezus die bij de Vader is en de mensen die op aarde een rol te vervullen hebben. Zo wordt het Rijk Gods zichtbaar en tastbaar. Dit mogen we gerust een wonder noemen.

Niet verweesd

God weet wat we nodig hebben. Beter dan wijzelf. Toch is het altijd goed aan God te vragen wat je verlangt.
Verlangen we niet dat Hij dichtbij is?
We willen niet alleen gelaten worden.
Verlatingsangst is een gekend begrip.
God vraagt echter ook iets.
Hij vraagt ons vertrouwen.
Hieraan zal Hij ons steeds weer herinneren.
Jezus belooft dat er na Hem een Helper komt.
De Heilige Geest.
Neem dat maar voor waar.
Die Geest, die werkt.

In jou, in mij, in verbondenheid met de Zoon en de Vader.
We hebben allemaal een hart om te beminnen.
Stem je hart af op de juiste frequentie.
Op de golf van de Geest.
Jezus kent jou en bemint je.
Wees daar ontvankelijk voor.
Dan zal ook de Vader jou beminnen.
De Geest pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen.
Als we thuiskomen bij de Vader, zal dat nog eens te meer blijken.

Jezus: de weg, de waarheid en het leven

Jezus geeft hier aan dat Hij de enige weg is naar het Leven. Het is een sterk statement van Jezus over zijn eigen persoon en ook over de relatie die Hij met ons wil hebben. Het is een uitdaging voor ons om deze woorden van Jezus te accepteren, Hem te volgen op Zijn weg en onszelf open te stellen voor Zijn liefde en genade. Anders dreigen we te verdwalen in onze eigen zwakheid en kwetsbaarheid. Zoeken wij niet heel ons leven naar de waarheid in ons leven. Zoeken we niet naar antwoorden op de vele levensvragen? Wat het doel van ons leven is en waar het ons naartoe kan leiden? Om ons heen zien we een wereld vol problemen en uitdagingen. We zoeken naar antwoorden in boeken, gesprekken met anderen en in het leven zelf. De waarheid is meer dan alleen maar feiten en cijfers. Het gaat ook over de manier waarop we leven. Het gaat over liefde, eerlijkheid, integriteit en respect. We hebben allemaal een verantwoordelijkheid om goede keuzes te maken en de juiste weg te volgen. De Weg, de Waarheid en het Leven, Jezus zelf, zal ons leiden naar een betere toekomst uiteindelijk naar een leven vol liefde, vreugde en vrede.

Bij naam geroepen

Een naam hebben komt overeen met een bestaansreden hebben. Je bent gekend. Je bent iemand, een persoon.
Als Jezus ons bij onze naam noemt, worden we geroepen.
Geestelijken die intreden, krijgen een nieuwe naam.
Het is roepingenzondag.
Als je je bekeert tot het christendom, word je ook gedoopt.
Ook hier is een naam belangrijk.
Je wordt gedoopt in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Hierbij staat Jezus Christus voor ons centraal. Niemand komt tot de Vader, tenzij door Hem.
En door te geloven in Hem ontvang je de Geest.
Maar zijn alle gedoopten ook geroepen? “Ja”, zegt Jezus, “want de mijnen kennen Mij en zij luisteren naar Mijn Stem.”
Hij gaat ons voor. Wij treden in Zijn voetsporen.
Voor mij klopt het dat op roepingenzondag het evangelie van de Goede Herder wordt gelezen.
Wijzelf moeten niet zo veel doen. Eerder proberen te zijn wie we zijn.
Eenvoudig maar niet gemakkelijk. Jezelf uit handen geven. In vertrouwen en vastberaden.
Dan zal ons werkelijk niets ontbreken.

Tekenen zien en duiden

Wat gebeurt er onderweg? Ja, God is een gebeuren, dat nooit stilstaat.

God is onvermoeibaar en nooit op pensioen.

Hij wil ons ontvankelijk maken voor Zijn weg in ons,

in mij, in ieder persoonlijk en in ons samen.

Wanneer wij het evangelie lezen van de Emmaüsgangers,

zien we hoe dagdagelijks Jezus zich kenbaar maakt.

Tijdens een wandeling, luisterend, meegaand,

zonder in de rede te vallen of tegen te spreken.

Hij geeft het gesprek wel een andere wending, om dieper te kijken en niet vast te blijven zitten aan de eerste ‘oppervlakkige’ gevoelens en gedachten.

Met de Tekenen uit het verleden verduidelijkt Hij de gebeurtenissen van het heden en laat Hij zien, waarom Hij heeft moeten lijden om Zijn Heerlijkheid te kunnen ingaan.

Het hart van de Emmaüsgangers werd verwarmd…..

Ze drongen aan dat Jezus nog een beetje bij hen bleef.

Zo kon Hij nog meer van zichzelf laten zien.

Hij brak opnieuw Brood en gaf het hen….

Nu wisten ze het zeker. Ze hadden Hem herkend.

Ze hadden de Tekens verstaan…..Hij leeft…ook voor onze levensweg!

Geloven zonder te zien

Heb jij Hem al ontmoet? Misschien weet je het niet.
Jezus verscheen in de tussentijd van Zijn Verrijzenis tot aan Zijn Hemelvaart.
De leerlingen konden Hem echt zien.
Deze genade valt ons nu niet meer te beurt.
Zalig zij die geloven zonder gezien te hebben.
We lezen erover in de Bijbel. Het is opgeschreven.
Voor ons heil.
Maar woorden zonder meer kunnen niet overtuigen.
Als de woorden je niet raken, is er waarschijnlijk weinig uitwerking.
Maar als je tot geloof komt, met de hulp van de Geest en je zegt bij jezelf: “Hé, dit gaat ook over mij, ik herken Hem in mijn eigen leven, in de mensen rondom mij, in ont-moeting.”, dan komt ook de Schrift tot leven.
Eeuwenoude profetieën komen uit.
Dit kan je tot grote vreugde brengen.
Je bekeert je tot die groep van mensen die zich gered weten.
Je krijgt kracht om het vol te houden tot het einde, ook als het moeilijk wordt.
Je gaat Jezus achterna, Hij leeft in jou.
Zoals het was tijdens Zijn leven, zo gaat het nu verder in Zijn Naam.
Totdat we Hem zien van aangezicht tot aangezicht en vrijuit mogen gaan.
Heer, maak ons dat moment waardig.
Louter ons door dit leven op aarde en zegen onze inspanningen, ook al vermogen wij zelf niets. Amen