Onverwacht

Wat is er allemaal gaande? We weten het niet. Wie kan de hoogte en diepte meten van de werkelijkheid? Hoeveel lagen en sublagen spelen mee? Waar is God te vinden? Het is een levensvraagstuk en voer voor levenskunstenaars.
Je hebt een weg te gaan en leert gaandeweg.
Ook Jezus is die weg gegaan en wel helemaal tot het einde.
Nu wachten wij weer op Zijn wederkomst.
Dag en uur, plaats en situatie zijn nog verborgen.
Jezus was tijdens zijn leven bij de tijd. Hij wist haarfijn wanneer Zijn uur wel of nog niet gekomen was.
Zo’n gevoeligheid is uiterst zeldzaam maar sommigen komen in de buurt.
Hij zal komen ook als wij Hem niet verwachten.
Maar hoeveel te meer vreugde bij de kleine rest die Hem wel verwacht.
Wees bij de tijd. Leef bewust. Integreer zoveel mogelijk indrukken tot de waarheid.
Dichterbij kun je niet komen. Nu nog niet. Wees voorbereid. Deze adventsperiode moge je begeleiden hierbij. Een genadevolle tijd.

Koning van ieders hart

Jezus Messias is een koning.

Koning der joden.

Koning van het heelal.

Alfa en Omega.

Oorsprong en voltooiing.

Maar hoe doet Hij dat?

Volgens mij door in ieders hart te wonen.

Is het dan nu zondag het feest van het Heilig Hart?

Nee, het is het feest van Christus Koning.

De laatste zondag van het Kerkelijk Jaar.

Maar beide liggen dicht bij elkaar.

Staat er niet geschreven dat Hij aan het kruis ieder tot zich zal trekken?

Ja, langs de weg van het hart.

Met ons hart beminnen wij andere mensen, maar ook God.

Het hart brengt vele wegen samen.

Het verenigt vele vriendschappen en liefdes.

Jezus’ hart houdt alles samen.

“Mogen allen één zijn”, zo bidt Hij.

Hebben wij een koning nodig? Of eerder een vriend?
Het is niet Jezus zelf die zich koning heeft genoemd.

Eigenlijk is een koning een al te menselijke en wereldse voorstelling.

Koningen hebben macht en praal.

Jezus daarentegen is een lijdende dienaar.

Koninkrijken vergaan.

Het rijk Gods daarentegen is standvastig en betrouwbaar.

Het is midden onder ons.

In Zijn tegenwoordigheid.

Amen.

Houd vol

Als je verkeerd bezig bent, heb de moed en de nederigheid om opnieuw te beginnen.
Als je goed bezig bent, houd dan vol, ook als het moeilijk wordt.

Twijfelen is menselijk maar pas er voor op niet te ver af te dwalen.
Dit doet me denken aan het lied: Nada te turbe:

Laat niets je verontrusten of bang maken. God is genoeg.
Hij zal geen haar op je hoofd laten vergaan.
Hij is er.

Al komt er storm of rampspoed, haat en tegenkanting.
Wie vasthoudt aan zijn verbondenheid met de Heer, is veilig.

Het is waar dat de draaglast groter kan worden dan de draagkracht.

Verzet je dan niet maar reken op hulp. Geef toe dat het niet meer lukt en geef uit handen.

Doe wat wel nog kan en wacht op de nieuwe morgen.

Aan alles komt een einde. Er is een tijd van overvloed en een tijd van ontbering.
Het draait niet om mezelf.

Er zijn voorbeelden genoeg van moedige getuigenissen.

Luister naar hen en draag je steentje bij.

Zo kunnen we een lelijke wereld een beetje mooier maken.

Leven na de dood

In de geloofsbelijdenis bidden wij: “Ik geloof in de verrijzenis van het lichaam en het eeuwig leven”. Bidden wij dat alleen uit gewoonte of is het een uitdrukking van onze innigste hoop? In het evangelie van dit weekend wordt duidelijk gezegd dat het eeuwig leven bestaat: voor God zijn allen levend, ook wie in onze wereld gestorven zijn. God heeft de mens geschapen, wij zijn het werk van Zijn handen. Hij schreef onze namen in de palm van Zijn hand en veegt die nooit uit. Zijn Woord doet ons eeuwig leven in trouwe liefde. Wij kunnen niet bewijzen dat er een eeuwig leven is, net zo min als een opstandig uit de dood. Wij kunnen alleen in geloof aannemen dat de verrijzenis en het eeuwig leven er zijn. Dit geloof berust immers op de verrijzenis van Jezus uit de doden. Hij heeft tot ons gezegd: “Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven”. Jezus is gestorven en verrezen, dat geloven wij. Zalig zij die kunnen geloven in de verrijzenis! Want zonder dat geloof is alles zo zinloos en absurd…