Inkijk

Wie geef jij inkijk in je leven?
Als we in de knoop zitten, gaan we graag raad vragen bij vrienden of bij een vertrouwenspersoon.
Nu zit er in ons leven niet één knoop, maar vele knopen. Opgelopen gaandeweg, lang geleden of kort geleden of misschien wel van je geboorte af. Vaak zijn we blind voor die knopen. Tot je iemand tegenkomt die ineens onverwacht zo een knoop losmaakt.
Dan gebeurt er iets.
Je bekeert je.
Of je in-keert je.
Je gaat meer leven vanuit die innerlijke ervaring.
Is het donker daarbinnen?
Ben je blind gebleven of is er een lichtpunt of -straal?
Jezus is dé ontwarrer van knopen bij uitstek.
Zie het Lam Gods dat de zonden van de wereld draagt.
Durf je Hem vertrouwen en inkijk geven in je leven?
Durf je openstaan voor verandering?
Het is de moeite waard!
Ontelbare getuigen zijn je voorgegaan.
Opgelet! Niet voor dummies.
Het kruis kom je ook tegen.
Maar durf dan ook maar verder zien.
Voor joden: naar het Beloofde Land.
Voor christenen: naar de komst van het Rijk Gods.
Voor allen: naar het nieuwe Jeruzalem.

Water uit de bron

De bron gaat terug naar de oorsprong. Fris water uit de bron is de oorsprong van alle leven.
Nu is het duidelijk: de Bron van eeuwig leven is Jezus zelf.
Hij is de Alfa en de Omega.
Hij staat aan het begin en aan het eind.
Maar tussen dat begin en eind gebeurt er vanalles.
We zouden kunnen gaan denken dat God ons vergeten is.
Nu is het duidelijk: dit is niet zo.
God is een god van het verbond.
Hij gaat met ons op weg.
Hij is ons meer nabij dan wij kunnen beseffen.
Daarom lijkt het soms alsof alles voor niets is geweest.
We hebben ons vergist, denken we. We twijfelen zelfs aan het bestaan van God.
Dan hebben we symbolen nodig die een krachtige herinnering oproepen.
Zie je wel, er is toch een opening naar buiten. Er zijn kleine lichtpuntjes.
Zoals een mosterdzaad dat een grote boom wordt.
Maar het zaad moet eerst sterven om vruchtbaar te worden.
De kracht, de kiem van het zaad zit diep.
Maar ze is er.
Als een kompas.
Een richting te gaan.
Daar krijg je dorst van.
Dorsten naar leven, dorsten naar water, dorsten naar verbondenheid.
Wat is jouw verlangen?
Zie je kapstokken om je verhaal mee op te bouwen?
Laten we ons daarom oefenen in het luisteren.
Ik wens je een zachte bries die het je influistert.

Wonderlijk moment

Ik heb het ooit beleefd, samen met een collega, waarmee ik een veertigdagentijd heel intens mocht beleven. We wandelden gedurende de middagpauze, in volledige stilte, een half uurtje in de natuur. We liepen naast elkaar voort, zonder iets te zeggen, elk verzonken in zijn eigen gedachten/gebeden. Hierna deelden we wat ons had bezig gehouden. Het was bizar hoe onze gedachten mekaar kruisten en soms in dezelfde richting liepen. Op die momenten waren we mekaar zeer nabij. We sloten af door hardop een gebed uit te spreken voor onze eigen en elkaars intenties. Het waren elke dag diepgaande en tegelijk wonderlijke en vreugdevolle momenten die mij erg hebben aangegrepen. Je beleeft zulke momenten maar zelden, maar ze laten een diepe indruk na. Deze veertigdagentijd zo beleven was voor mij een Tabor-ervaring, een voorproefje van een totale innerlijke vrede en van Gods almachtige liefde. Zulke momenten geven hoop en bemoediging in moeilijke tijden en tonen ons dat het mogelijk is om het licht van Jezus te ervaren, ondanks veel duisternis in de wereld rondom ons.