Er zit meer in een waf

Soms …, heel soms, hebben viervoeters magische krachten …

Eenzaam, verdriet, zorgen, slapeloze nachten.

De tweevoeters hebben dikwijls een gecompliceerd leven.

En dan kan de trouwe blik van je hond even …, heel even, tranen drogen en plaats ruimen voor ‘dat momentje‘, van HET meesterlijke talentje van je harig docentje.

Namelijk, even een rustpauze, betoverd door haar aandoenlijke snoet.

Van: “Hey baasje … waf … rustig nu, alles komt goed.”

Niet alles in het leven gaat perfect volmaakt.

Maar ik probeer er te zijn, de ooit wolf die over je waakt.

En dan …, omwille van dat tikkeltje onuitgesproken begrip, je bent niet alleen, glimlach je, die sombere wolk, onverwijld, verdween.

Dat zijn de magische krachten van je dierbare hond.

Begrijp hem, koester haar … voor een sterker mentaal front.

Blote voetenwandeling

De blote voetenwandeling was een bijzondere ervaring, waarvan ik nu de vruchten voelbaar meedraag. Regelmatig wandel en werk ik op mijn blote voeten in de tuin, toch was dit helemaal anders. Een mooi cadeautje aan mezelf. Het contact met de verscheidenheid van de ‘bos’-ondergrond, was veel intenser, een grotere uitdaging, grensverleggend voor mij. Diep geraakt werd ik door het wandelen met de ogen dicht, zowel voorwaarts als achterwaarts. Vooral in het vertrouwen in mezelf, dat hierbij reuze voelbaar was.

Wat een ruimte gaf dit mij!

Er was geen angst, het voelde heel natuurlijk aan om zo vertrouwensvol te stappen. 

Geloof in kinderen

Lang geleden was er een oude schoolmeester die de gewoonte had voor elk kind dat zijn klas binnenkwam zijn hoed af te nemen. Toen men hem om de reden ervoor vroeg zei hij: “Ik doe dat omdat misschien een van hen een belangrijke regeringsleider, wetenschapper of uitvinder gaat worden.” Hij drukte daarmee zijn geloof in de kinderen uit en de verwachting dat het kostbare dat in hen verscholen lag ooit tot ontplooiing zou komen. Jezus geloofde in mensen. Hij zag in eenvoudige vissers de leiders van een nieuw koninkrijk en vertrouwde hen een wereldwijd mandaat toe. Is het niet opvallend dat het vaak gebroken en gekwetste mensen zijn die het verschil weten te maken in de samenleving? Laten we daarom met Jezus’ ogen naar deze kinderen kijken en samen met Hem in hen sterke mannen en vrouwen zien die de maatschappij weten te veranderen of kunstenaars die nieuwe creativiteit laten zien om de wereld mooier te maken en zeker prachtige vaders en moeders die sterke gezinnen gaan stichten.

De ‘zwakheid’ van God

God heeft een zwak voor mensen die zwak zijn en Hem zo nodig hebben. Met Zijn overvloed aan Liefde, grijpt Hij iedere kans aan om te tonen, wie Hij is, ‘zijn waar gelaat’, warmhartig!

Hoe blij was Hij, na lang wachten en uitkijken toen Zijn zoon weer terug kwam, na een losbandig leven. Wat hij allemaal uitgespookt had, telde niet meer voor Hem. Het allerbelangrijkste was, dat Hij zijn zoon weer kon omhelzen en feest vieren om hem, om zijn thuiskomt. Zijn broer ergerde zich aan zijn vader. Hoe kan je nu zo goed zijn voor zo’n jongen, die alles verbrast heeft. Hij begreep er niets van. Hij was kwaad en jaloers omdat zijn vader meer dan gewoon liefhad. Goddelijk lief. Zo had hij zijn vader nog nooit gezien.

God wacht ook op mij, op ons, om ons in onze zwakheid tegemoet te snellen. Hij maakt zich daarvoor ‘klein en zwak’ om ons toch maar te kunnen bereiken. Ja, dat kan ergernis en jaloezie veroorzaken. Laten we ons daardoor maar niet van de wijs brengen!

Kruisweg 8

troosten

Het misbaar van de vrouwen is afstotend.

Aan jammerende vrouwen gaat alleman gauw voorbij.

Toch is er één iemand die naar hen hoort en ziet, iemand die hen recht in de ogen kijkt.

Vanuit lijden en eenzaamheid begrijpt Jezus de smart van de vrouwen, van bedroefde mensen.

Zijn eigen ellende is het beginpunt van mededogen en menselijkheid.

Jezus, hoe kon U uw blik richten buiten uw eigen ellende? Hebt Gij toch de kracht gehaald bij die Ander om op te kijken van onder uw kruis en te troosten? Gij hebt die Ander genoemd: “Abba, onze Vader”. Daarom hebt Gij ons leren bidden: “Onze Vader” en “Uw wil geschiede”. Woorden opdat wij ook kracht zouden putten bij die Ander die wij blijvend noemen: “Abba, onze Vader!”

TV

Kruisweg 7

tweede val

Het wankele evenwicht wordt helemaal verstoord. Het kruis van onmacht en onrecht weegt zwaar door. Er hoeft niet veel meer te gebeuren om te vallen en niet meer op te staan.

Ook Jezus, de Zoon van God, valt niet één keer, Hij valt niet twee keer. Er volgt nog een derde val!

God? Is dit uw Zoon, die mens die telkens weer valt?

Waar is  uw Vaderlijke liefde zonder grenzen?

God? Is dit uw Zoon, die dwaze roeper in de woestijn?

Is dit uw Zoon  die de rust heeft verstoord van uitbuiters en gewetenloze machthebbers.

God? Is dit uw Zoon die weldoende rondging, de pijn en het leed verzachte van mensen in nood?

Is dit nu uw Zoon, God? Waarom verlaat Gij Hem?

God? Waar is uw glorie, waar is nu uw kracht!

TV

Zacht, vraagt kracht

Moed om jezelf te zijn.
Het bewust negeren van venijn.
Leren lachen om jezelf en relativeren,
jezelf niet overmatig in je ego begeven.

Het vraagt liefde en vertrouwen,
een sterk karakter om het te onderbouwen.
Zacht is kwetsbaar en ook puur,
vanuit je innerlijke vuur.

In volle kracht, met mededogen,
in anderen en jezelf geloven.
Zacht is niet broos of zwak,
niet te week of mak.

Zacht is een keuze vanuit empathie,
dat is hoe ik het alleszins zie.
In een wereld die versnelt,
tijd nemen om te horen wat een ander vertelt.

Zacht , vraagt kracht.

Evy

Golven van het leven

Soms overheerst somberheid ons leven, ongewild bij overmacht lijden sommigen schipbreuk op de golven van het leven.

Gezond verstand lijkt te verpulveren, dwalend tussen de heersende waanzin.

In alle gulzigheid van ver, hoor ik het wenen van nabij.

Moeder Aarde zal gaan corrigeren daar waar een mens’ hebberigheid te ver is gegaan.

Niemand wint in een wereld bezaaid met verlies en verdriet.

In alle nederigheid lijken we te aanvaarden wat voor ons ligt.

Rosanna