Zachtaardig noem ik het tegenovergestelde van zelfgenoegzaam.
Of nog ontvankelijk in plaats van autonoom.
Het gaat niet om zacht gekookte eitjes maar om een stille kracht.
Kwetsbaar maar waardig.
Geworteld maar niet conservatief.
Dankbaar ook.
Voor zoveel wat gratis is.
Gaat die stille kracht verloren?
God verhoede het.
Zolang verdriet en vreugde ons hart nog raken, we kunnen meeleven met kleine mensen en delen met elkaar, is er hoop.
De zaligsprekingen blijven actueel.
Gods volk heeft het moeilijk maar wordt niet aan zijn lot overgelaten.
Wij mogen ons gelukkig prijzen met zo een God, een God met ons, rijk aan belofte.
Geef de moed niet op, mensenkind.
Elke haar op je hoofd is geteld.
God kent je en bemint je.
Zalig wie vertrouwen op de Heer.
evenstilstaanblog.wordpress.com 