Kerstgemis

Vlak voor alle feesten

is het geheel gemis uitvergroot

waardoor het groteske vormen aanneemt;

schijnbaar van zichzelf vervreemd

steeds terugkerende stille bondgenoot.

Niet wie er wel is als tafelgenoot

is wat de adem beneemt

maar wie niet is, dat voelt ontheemd.

Herhaaldelijk, denkbeeldig

dagen achterwaarts overlopen :

wie zijn vergeten? Oude bekenden begroet,

nieuwe ontweken, glimlachend

aangeschoven zoals dat moet.

Dat moedeloos ge-moed, gewroet

ontneemt niet

-God verhoedt –

het totale, onstuitbare hopen.

(M.V.)