JÍJ maakt me transparanter,zachter, lichter,
mijn God.
Niet dat ikzelf dat zozeer heb gewild.
Sterker, groter, krachtiger wilde ik zijn.
Nu ben ik ouder, teerder, en voel me klein.
Maar JÍJ geeft me vleugels,
ontdoet me van mijn last.
De ballast afgeschud kan ik ver en lichter zijn.
Kortbij ben JIJ, je spreekt niet meer.
Je luistert, fluistert zachtjes mee
met mijn Liefdeslied voor JÓU en alleman.
Want Jij bezielt het groot heelal
maar kan ook zacht me op Je Schouders tillen.
Mag ik héél stil zo bij Je zijn.
Ik drink Jouw Liefdesdronk.
Het is wel mooi om zo voor JÓU
transparant te zijn…
Mieke
evenstilstaanblog.wordpress.com 