Vaker dan je zou vermoeden lopen afspraken in het honderd.
Terwijl we intussen over zovele communicatiekanalen beschikken. Teveel?
Dubbele boekingen geven ongeziene overlast en extra werk. Indien het extra werk geen ‘moeten’ is en liefdevol uitgevoerd wordt dan kan je spreken van een heuse liefdesdaad. Want zo vaak maken wij ons druk om niets.
Spontaan denk ik nu aan het wondermooie gedicht, Liedje van het water, van Ida Gerhardt. Zij schreef in de derde strofe:
Wie naar het klare water gaat
hem zullen d’ogen open gaan
want zeker zal hij hier verstaan,
geknield tussen wat groeit en leeft
hoe God het schoonste zingen geeft
bij water bloeiend kruid en riet
om niet.
evenstilstaanblog.wordpress.com 