Tussen de breuklijn van gisteren en deze van morgen bestaat/kan ‘vandaag’ bestaan.
Deze dag wil ik zo blij en zorgeloos als mogelijk ontvangen en waarlijk beleven in al zijn geledingen. Ik kies ervoor om samen te werken met wat deze nieuwe 24 uren me brengen. Het is als een pivoteren in het luchtruim van dit etmaal: hiermee heb ik het te doen. Oosterse wijsheid (Tswang Tse, leerling van Lao Tse) verkondigt het al eeuwen: ‘Toekomst bestaat niet, enkel het NU bestaat’.
Maria gaf in één van haar boodschappen te Medjugorje net hetzelfde mee: ‘De toekomst behoort aan de Heer.’ Maar als ik met een sombere bril de morgen heb aangevat, is het heus heel wat moeilijker om bij de orde van de dag te blijven. En toch is het leer- èn heilzaam om mijn minder prettige gevoelens au sérieux te nemen en te laten bestaan. Enkel als twijfel, angst, woede, teleurstelling … bestaansrecht krijgen, verdwijnen ze naar de achtergrond. Ze vragen om gezien te worden en wij maken er graag direct komaf mee. Doch ze zullen blijven opduiken totdat ook zij er mógen zijn!