Bomen scholen samen of rijzen alleen op.
Buigzame wereldverbeteraars, stilletjes
soms heftig doen ze voort.
Wasdom is hun richtlijn,
voelen de noodzaak van de seizoenen,
humus naar evolutie:
beter voor iedereen.
Mens, hou toch halt bij een boom.
Leun, zoek steun, laat je wiegen:
het kind in jou
kent de weg naar heelheid
geheel ongedwongen.
Geef je over aan de Natuur,
pure Creatie Gods
en medicijn bij uitstek.
Proef de aarde met je voeten en wuif weg
samen met de bomen alle zorgen.
God schiep en zag dat het goed was.
Zien wij dat het goed is, heel goed?
Zelfs in onzekere tijd van ballingschap
zien wat je allemaal ‘gegeven’ is?!
evenstilstaanblog.wordpress.com 