Vervulling is als een wens die uitkomt. We zien hierin toch in zekere zin een goede afloop. In Jeruzalem is het voor Jezus en zijn vrienden alles behalve goed afgelopen. Het is al zeker geen wens van Jezus die in vervulling gaat. Hij bidt: “Laat deze beker aan mij voorbijgaan.” En toch zijn de Schriften in vervulling gegaan. En de goede afloop? Die is er ook. Maar pas na drie dagen. Jezus is werkelijk de Messias, maar dan op de manier zoals Zijn Vader het wil, na overwinning van de dood. En niet als een joodse Koning met wereldse macht. Totale vernedering wordt totale verheffing. Jezus koopt ons vrij. Jezus koopt de hele wereld vrij. Voor wie in Hem gelooft. Ook ons leven gaat in vervulling door in Hem te geloven. De waarheid komt tot haar recht. De waarheid van wie we (maar) zijn en de waarheid van hoe God ons ziet. Als een diamant die nog geslepen moet worden om te schitteren. Ze schittert door het Licht dat door haar schijnt. Kunnen wij ook doorzichtig worden? Een doorgeefluik naar God?
evenstilstaanblog.wordpress.com 