Dag na dag,
een beetje verder weg
en anderzijds een beetje dichterbij
te gaan en te komen
een levenslijn
trekkend
hier op aard.
Ik zoek naar Jou, mijn God.
Zuchtend soms
met vele vragen
en de pijnen
die erbij lijken te horen.
Hier is de last van mijn vele jaren…
Til me op. Bevrijd me.
Geef me vleugels
opdat mijn stille pijnen gaan vervagen.
Ik wacht op Jou, mijn God…
Mieke
evenstilstaanblog.wordpress.com 