“God dank” was een uitdrukking van mijn grootmoeder, het klinkt nog in mijn oren … En ja, God dank, nu ben ik grootmoeder en voel regelmatig de nood om God te danken met een groot geluk in het hart. Zich bemind voelen door kinderen en kleinkinderen is een groot geluk. “Geven en krijgen” maar ook “krijgen en geven”, de schommel gaat op en af, gaat heen en keert terug, je doet er niets, niets speciaals voor. Doorgeven – het leven door geven – maakt oneindig gelukkig. Ik zie ze groeien elk op zijn tempo, met nieuwe verhalen komen ze af. Ik besef dat het hier om gaat. Een nieuw begin telkens sinds meer dan 2.000 jaren… en het blijft een waarheid en een werkelijkheid. Je voelt het zonder het te zien, die ommekeer! “God zij dank”.
evenstilstaanblog.wordpress.com 