Witte dwarrelende vlokjes, dwalen lichtjes neer, speels, spinnend in bekoorlijke nostalgie.
Een verblindend sneeuwtapijt, geweven en ontgonnen uit ijskoud kristal.
Verwarm het hart en creëer pure magie in stilstaande tijd. Het krakende, ritmische geluid van mijn wollige winterlaarzen fluistert zacht bij iedere stap: “Bewaar je evenwicht, neem je tijd en bewandel je wegen stap voor stap.”
“Observeer in rust, dit unieke moment in tijd”.
Ik inhaleer de ijzige lucht, speelse warme wolkjes in iedere uitademing. Luister naar niets dan stilte, hier en daar doorbroken door de vibrato van ijs. Een hemel vol heldere sterren, sprankelende kracht, onmeetbare energie, een aantal bijzondere, die knipogen naar mij. Ik groet vanuit mijn hart, dankbaar voor nu. Mooie, ijzige witte wereld, je neemt me mee naar rust, betovert me met de warmte van sneeuw, puurheid in feeërieke verwondering.
Evy
evenstilstaanblog.wordpress.com 