Vreugde, zo eenvoudig!

Voor de donkerte op kerstavond, ging ik nog even wat groen bij elkaar zoeken voor een kerststukje in de kerk. Ik was nog maar net buiten toen twee zussen voorbij wandelden. “Is er dan een viering?”, vroegen ze. “Kritiek kunnen we altijd leveren”, zei ik, “wie wel, wie niet, maar door middel van inschrijvingen lukt het in onze parochie wel. Als we hierdoor enkele mensen uit de eenzaamheid kunnen halen en laten delen in de kerstvreugde, hebben we ons doel bereikt”. Daar stemden ze mee in, alsook het koppel dat even later voorbij kwam. “Inderdaad”, reageerde de vrouw tot haar man: “wij zijn nog samen, maar voor mensen die alleen zijn, ’t is waar”. Een man, die zijn hond uitliet en me zag, zei prompt : “Je hebt hulst zonder bolletjes, knip er thuis van de struik maar met bolletjes, is veel mooier”. Daarna mocht ik nog een koppel ontmoeten, waarvan de vrouw getroffen is door jongdementie. Enkele woorden van bemoediging deden hen deugd en ik dacht : “In al deze ontmoetingen werd Hij al geboren, zo eenvoudig kan de kerstvreugde zijn!”