Zijn ogen hebben het Heil gezién…
Hij wist het…
Zijn ogen zouden niet voorgoed toegaan, voordat hij zijn Verlosser met eigen ogen zou aanschouwen.
Wat een verassing… dat het kleine Kind in zijn armen, de Verlosser bleek te zijn…
Hoe vertederend, hoe wonderlijk, dat kindje van Jozef en Maria.
Hij kon zijn vreugde niet op en moest het wel uitzingen!
Wie had dat gedacht dat God zich zou laten zien in een klein Kind.
Hoe toegankelijk…
Nu kan hij heengaan, die oude Simeon.
En ook wij krijgen opnieuw de bevestiging:
De kleine Jezus is wel degelijk onze Redder.
Hij is ons geloof dubbel waard!
evenstilstaanblog.wordpress.com 