Dienaars Gods

Wist jij, mensenkind,

dat God JÓUW hart en handen

heeft geheiligd en bevrijd

om de gevangenen te bevrijden…

Hoe ontzaglijk voelbaar is DIT

voor mij, arme rijke…

met zo veel goede mensen

zoals JÍJ om mij heen.

Hoe een onnoemelijke dank spreek ik uit

naar U, God,

en al Uw geheiligde dienaars hier op aard…

Ontgrendeld, ben ik,

geheiligd geheeld

van álle boze dingen die in mij waren.

Ik weet, dit Werk is pas voltooid,

op de dag dat ik écht MANUELA,

zal zijn, kind uit God geboren

kind voor eeuwig Hierboven bij U geborgen,

mijn God voor eeuwig…

Hoe HÉÉRLIJK…

Mieke

Bomen als mensen

Of is ’t omgekeerd? In een mooi park in het Gentse troffen mij de kerven en scheuren in die oeroude reuzen, die werkelijk de tand des tijds doorstaan. Hoe ze in volkomen stilzwijgen tóch hun verhaal laten horen. Compleet in tweeën gespleten als zij die een zwaar noodlot te dragen hebben, dubbel gebogen als mensen die lijden aan de ziekte van Bechterew, uitreikend over de waterloop heen als zij die een uitdaging niet uit de weg gaan, en ja ook rechtdoor de oneindigheid in zoals de ratelpopulier. Bomen richten zich naar het licht net als mensen dit doen/willen en kunnen. De Heer wist heel goed wat Hij deed; de nacht en het duister om stil te staan en uit te rusten, de dag om zich op te richten en te bouwen aan al wat constructief is. Door de vele kringjaren heen, gedijen langzaam hun kleuren en vruchten net als bij ons: de rijkdom van een kleurenpaleis die de herfst van het leven met zich meebrengt. Zo wil ik met dit kleine schrijven een eerbetuiging brengen aan allen die op leeftijd zijn en nog zo véél te bieden hebben!! Ode aan de levenservaring.

God te zien geven

Gelovige christenen hebben het vandaag maar ook in elke tijd moeilijk gehad als zij in het spoor van Jezus van Nazareth dienstbaarheid en meeleven predikten en tegelijk ook in praktijk probeerden te brengen. De bijbelse schrijver Matheus schreef het destijds heel duidelijk: “Geef terug wat je geleend hebt. Wees bereid om te vergeven en probeer ook om mee te lijden met kwetsbare medemensen.” Jezus verwacht dat zij die Hem volgen bereid zijn om vrede te bewerken. Christenen worden ook vandaag, via verschillende wegen, uitgenodigd om barmhartig en goed te zijn. Voor Jezus en Zijn vrienden en later ook voor de kerkgemeenschappen zullen goede mensen en hartelijke gemeenschappen zo God te zien en te ervaren geven.

Zoomlens

Billetjes op de koude onderste trede

van de marmeren wenteltrap

zwarte spijlen om aan vast te klampen

tijdens het lange, lange wachten.

Het was beloofd

het zou gebeuren

dat was het wachten waard.

De spijl brak

de tand brak

de belofte ook

verloren vertrouwen

na het wachten

op de koude onderste trede

van de marmeren wenteltrap.

(m.v.)

Steeds groter

In het parochieblad (Kerk en Leven van 2 september) kregen enkele gelovigen de kans om even te vertellen waarin voor hen de schoonheid van het katholiek geloof schuilt. Ik citeer enkele teksten. Lieven Boeve getuigt: “Na het tweede Vaticaans Concilie kreeg de nadruk op goedheid veel aandacht. Maar nu is er ook aandacht voor het schone.” En dan voegt hij er nog aan toe: “ Ja, het schone kan ons zeker toegang geven tot God maar het doet dat nooit los van het ware en het goede. Die drie horen samen.” En dan zegt Lieven nog: “De drie ervaringen samenhouden namelijk het goede, het ware en het schone, kunnen ons helpen om iets van God te ervaren terwijl we weten dat God toch steeds groter is.” Ook kunstenaar H. Van De Perre zegt hetzelfde: “Het geloof is geen kwestie van geleerde woorden. Wellicht wordt God vooral gevoeld in mooie, liturgische vieringen.” En als knutselaar, werkend met tin en glas, zeg ik ook: “God is steeds groter dan onze beelden en panelen en toch blijven wij ze ontwerpen.”

Te lang geleden

Lang, te lang
was dit goddelijk verlangen uitgebleven.

Ik smachtte naar omhelzing.

Ik kreeg ze in totale overgave
van jou, mijn engel, enkel en alleen van jou…

Hoe zalvend zijn je bloemen,
hoe heerlijk de hartekrans.

Als een engel Gods ben jij gekomen,
met karrenvrachten vol van Liefde!
Alleen Jezus weet hoezeer ons hart smacht
naar Zijn aanraking,
Zijn Mens-zijn in en onder ons.

Dank Bode Gods in engelenkleren!

Tot HÉÉL gauw!

Mieke

Behoeden – bewaken

“Wees de hoeder van je broeder”. Jezus laat er geen twijfel over bestaan dat je je naaste moet waarschuwen als hij het verkeerde pad opgaat. Dat is geen gemakkelijke opdracht. Heel dikwijls lijkt het op betutteling, betweterij, bemoeizucht… En toch, zegt Jezus, moet je het doen. Als je naaste over de schreef gaat, moet je hem waarschuwen. Jezus beseft heel goed hoe moeilijk dat ligt. Het moet heel voorzichtig gebeuren. Pas in laatste instantie breng je het voor de gemeenschap. Als al je pogingen vruchteloos blijken, beschouw hem dan als een heiden of een tollenaar, zegt Jezus. En waren dat niet precies de mensen met wie Jezus bij voorkeur omging? Dus iemand uitsluiten, iemand opgeven, iemand laten vallen, dat kan voor Jezus niet. Dat strookt niet met zijn Blijde Boodschap van LIEFDE. Wanneer onze vermaningen voortspruiten uit een echte bezorgdheid, is Jezus in ons midden. Dan staan we er niet alleen voor. Met zijn hulp wordt het onmogelijke altijd mogelijk.

Het kleine

Zou de herfst geen inspiratie kunnen bieden om het kleine meer te waarderen dan tot we nu toe vaak doen? Samen met de kinderen vliegers knutselen, eindelijk terug die vriend van lang geleden ontmoeten en ten volle genieten van het nieuwe samenzijn en van het lekkers? ‘Wie het kleine niet geert, is het grote niet weert.’ Inderdaad: spreuk uit de ouwe doos, maar ze zal de eeuwen trotseren! Of beter kennismaken met je buren of met een buitenlandse landgenoot durven praten zoals ook Bond Zonder Naam initieert? Trouwens, heeft het woord ‘vreemd’ niet te maken met onze wijze van (aan)kijken? Misschien biedt het nieuwe werkjaar ons de mogelijkheid om eens de bril van ‘allemaal mensen’ op te zetten en te luisteren naar wat die andere me te vertellen heeft, hoe hij/zij mijn blik kan verruimen? Dat zou toch een zinvolle, mooie bijdrage zijn aan meer menselijkheid voor onze aarde, niet? Elke verandering begint met een kleine stap en vele passen vormen de weg. Je maakt of een stap voorwaarts naar persoonlijke groei of een stap terug naar veiligheid en comfort …