Wellicht zijn er ook vandaag gelovige schrijvers en christelijke gemeenschappen die iets vermoeden van Gods nabijheid, iets van Zijn dynamiek in onszelf en rond ons. “Als christen is God voor mij de onderstroom”, zo schreef een zanger en hij voegde eraan toe: ”en de golven zijn de dagen.” En een gelovige knutselaar probeerde die goddelijke onderstroom op te roepen met glas en tin. En als vrienden hem om uitleg vroegen zei hij: “Waarom zou Gods onderstroom vandaag zo moeilijk te ervaren zijn?” Natuurlijk werd dan meermaals gezegd dat ons leefklimaat niet gunstig is om iets te vermoeden van Gods omringend Mysterie, van Zijn dragende onderstroom. Er werd ook meermaals gezegd dat geloven veel meer is dan woorden en teksten. Vandaag christen – zijn in het spoor van die Man van Nazareth, is en blijft: bekommerd en meelevend met elkaar op weg gaan.