In elke mens ligt het verlangen om goed en rechtvaardig door het leven te gaan. Alleen wordt dit verlangen soms overwoekerd door onkruid. Niet iedereen heeft voldoende weerstand om hier tegen in te gaan. Niet iedereen heeft ook dezelfde kansen om het goede te leren kennen en te leren onderscheiden van het kwade. Het is onze plicht als medemens om elkaar daarin te helpen. Het goede is een stille kracht, terwijl het kwade zich brutaal kan opdringen. Gaandeweg gaat de stille kracht, de tarwe, groeien. Maar het onkruid groeit mee op. Het wordt niet in de kiem gesmoord maar op het einde overwonnen. Op het einde heeft het kwade geen bestaansrecht meer. God is rechtvaardig en behoudt en bewaart de rechtvaardigen. Maar Hij is ook mild en geeft ieder de tijd om op het juiste spoor te komen. Daar is inkeer voor nodig maar ook verzoening tussen slachtoffer en dader en met je verleden. God heeft de tijd. Nemen wij ook de tijd om te zien of het de verkeerde kant uit gaat of niet? Elke dag is een nieuwe kans.