Ochtendglorie.
Vogeltjes zingen hun deuntjes bij het stil ontwaken. De massief houten tuinbank geniet nu nog van de schaduw, ten volle overmeesterd door een mastodont van een treurwilg. Centraal gelegen kan ik al enige activiteit bespeuren in de sierlijke visvijver, de waterlelies drijven al dansend rond menige kikkers, ze houden zich scherp, in afwachting van een hapklare libelle.
Weelderige tuin.
Waar kleurrijke bodembedekkers zich moeiteloos een weg banen over de naakte bodem en vlijtige klimop voor camouflage zorgt, wat verder, ginder op.
Tuin vol weelde.
Waar menige overheersende geuren en kleuren mekaar kruisen en ontmoeten, waar de pure natuur nog zijn gang mag gaan en er eilandjes van rust ontstaan.
Weelderige tuin, waar hobby en hart mekaar ontmoeten.
Rosanna
evenstilstaanblog.wordpress.com 