“Heer, laat mij voor Uw Altaar komen, Gij die mijn Blijdschap zijt vanaf mijn jeugd.” Eén van mijn kerklijfliederen die ik nog steeds zo gráág zing! En ik vraag me terstond af wat ik kan en wil aanbrengen naar Uw Altaar. Zeker alles waarvoor ik dankbaar ben en da’s heus heel wat. Maar ook mijn angsten, m’n twijfels, mijn vragen en m’n misstappen wil ik U geven. Meer en meer leer ik er alles neer te leggen wat me bezighoudt, omdat ik ervaar dat het me nog dichter bij U brengt. U die me schiep en maar al te goed weet wat er allemaal in mij roert. Doch U laat me vrij om te offeren wat ik kan, wil, probeer … Alles, Heer, ik wil me volledig aan U geven; want bij U ben ik veilig, geborgen en kan ik uitgroeien tot wat U met mij bedoelde in den beginne … Hoe meer ik me blij en erkentelijk kan geven aan Uw Goddelijke Wil, hoe gelukkiger ik mij voel worden. Geweldig is dat! En dan denk ik ook aan hen, die U (nog) niet kennen, (nog) niet in hun hart kunnen sluiten. Ze weten niet wat ze missen … Laten wij absoluut verder voor hen bidden en ze tevens naar Uw Altaar dragen.
evenstilstaanblog.wordpress.com 