Het leven is te vergelijken met een breiwerk: een eentonig aaneenrijgen van dezelfde dagen en nachten. Twee steken links, twee steken rechts. Monotoon, maar… met een patroon, een dessin, krijgt het breiwerk vorm, dan wordt het een trui om fier op te zijn. Zo kan een droom – vol idealisme, met veel fantasie, soms heel hoog gegrepen – het leven vorm geven. Dan wordt het een verhaal van plichtsgevoel, trouw en verantwoordelijkheid. Het is niet meer eentonig en alledaags. Simeon zegt in het evangelie: ‘Het is goed geweest, Heer, ik heb het Licht gezien: een Kind dat een licht zal zijn voor de mensen van overal, voor ons, voor de hele wereld. Een licht dat ons laat zien waar het op aan komt, dat ons leven een zin geeft. Het monotone breiwerk van onze levensdagen krijgt zijn uiteindelijke betekenis, zijn levensvervulling. Om dat Licht zijn onze voorouders zo gelukkig geweest dat zij er een feest van gemaakt hebben. Zij noemden het lichtmis en zij bakten pannenkoeken.
evenstilstaanblog.wordpress.com 