Ik moet me vaak wat aanporren om naar een tentoonstelling te gaan en wellicht ben ik niet de enige. Later ben ik tevreden. Herkenbaar? Vooral druilerige regendagen helpen me om een interessant en verruimend onderkomen te zoeken in één of andere expositieruimte. Zo was ik laatst de werken van ‘Sterke vrouwen’ gaan bezichtigen. Ik liep er wat verloren en vond eigenlijk deze forse vrouwelijkheden niet onmiddellijk terug, tenzij in 2 foto’s van Irakese meisjes, ingeblikt door L. Blancquaert. Het zette er me wel toe aan om de personen die ik als krachtig en gericht ervaar uit mijn leven in herinnering te brengen, zowel zij die niet meer zijn als zij waarmee ik wel nog contact kan maken. Zeg ik het hen genoeg wat ze ten diepste voor mij betekenen zowel in goede als in minder goede dagen? Een simpel en oprecht ‘Ik hou zo van jou’ kan zo veel teweegbrengen. Dit zou ik dit jaar beslist beter willen doen, samen met Jou, Heer. Want alles komt van Jou. Vooral dit wil ik in 2020 eren: ik ben bereid kleiner te worden om Jou meer en meer Jouw Rechtmatige Plaats te geven.
evenstilstaanblog.wordpress.com 