N.a.v. de vraag hoe ik m’n avond invul zonder tv en zonder smartphone, antwoordde ik dat ik van kindsbeen af gezegend ben met diverse interesses. Ik hou amper van al dat digitale verkeer, maar des te meer van boeken. De geur van een krant, ’t gevoel werkelijk een blad om te slaan in tijdschrift of boek, zalig! De vragensteller keek me enigszins meewarig en verwonderd aan. Toch hield ik er geen schaamtegevoel aan over. Gezellig puzzelen, tekenen, sudoku’s of kruiswoordraadsels invullen, iemand verrassen met een kaartje, handwerken, gewoon wat mijmeren bij zachte achtergrondmuziek en ‘last but not least’: bidden en danken om de voorbije dag met Radio Maria. Elke mens zoekt wat bij zijn natuur/temperament past om tevreden de dag af te ronden. En …” ’t is (blijft) goed in ’t eigen hert te kijken nog even voor het slapengaan, of ik van dageraad tot avond geen enkel hert heb zeer gedaan. Of ik geen ogen heb doen schreien, geen weemoed op een wezen lei. Of ik aan mensen een woordeke van liefde zei.” (Alice Nahon)
evenstilstaanblog.wordpress.com 