Muzikale verwennerij, een volgelopen zaal, vooraan een dirigent in zijn element, de begeleider van dit hemels symfonisch orkest.
De belichting vervult de ruimte met een warme en aangename sfeer, de toeschouwers verwachten nu meer.
Symfonie.
Oor strelende vertedering, voedend voor ieders ziel. De intro hunkerend naar een speelse opbouw, flirtend met het refrein, een knipogende pauze voor de strijkers, hoe zalig kan het zijn.
Meegezogen in emotie tijdens de solo van de zware contrabas.
Waargenomen trillingen onder mijn voeten geven me voeling met het moment.
Als het ware vastgespijkerd op mijn stoel naar de avond toe verzwakt, mijn hart bonst in mijn keel, ik ben niet alleen.
Symfonie.
Climax.
Rosanna
evenstilstaanblog.wordpress.com 