Ideaalbeeld

Wie heeft er geen ideaalbeeld? Van een partner, een moeder, een student, een overste, een werknemer … Als ik m’n ideaalbeeld laat varen, kan de Heer Zijn Ideaal in mij planten, leerde ik uit de geschriften van Dom A. Louf. “Heer, vermorzel m’n ideaalbeeld, het dient tot niks. Geef me Jouw Ogen om te zien wat ik niet graag onder ogen zie. Herschep mij als een gebarsten beeldje, want uit die breuklijnen weet Gij iets goeds te maken. Mankementen werken als vuur dat loutert. Het is aan Jou, Heer mij heruit te vinden. Aan mij, mij te laten doen.” Aldus herleidt de Heer mij tot nederigheid. In onze ellende rust Zijn Genade. Zonde wordt een nieuwe weg. Oprecht gebed ontspringt uit onze armoede. Zo voltrekt zich een heilzame ommekeer. De genade wil zich een weg banen via onze mislukkingen, een Bron worden van diepe bevrijding. In de aarde van onze kleine kantjes kan God wonderen doen als wij ons aan Zijn Liefde blootstellen. Onze ellende leren accepteren zoals ze is en toevertrouwen aan Zijn Barmhartigheid …stof genoeg om de vasten mee door te komen …