Net als de schuimende golven van de zee
draag ik jou in gedachten mee.
Breek ik de vloedlijn
van ons laatste samenzijn.
Stilte wordt weer hoorbaar.
Rond jouw dode lichaam
geuren de bloemen nog naar leven,
maar jij bent eeuwigheid geworden.
Jozef V.
evenstilstaanblog.wordpress.com 