Heel sterk bewust dat wij “in een andere wereld” leven en niet langer vanzelfsprekend betrokken willen zijn bij een plaatselijke geloofsgemeenschap (parochie) worden wij ook steeds meer gekleurd door praktisch ongeloof. In die andere wereld – nu soms erg gekleurd door onverschilligheid – worden wij niet langer bezield en gedragen door een gelovige overtuiging. Toch worden er de laatste jaren wel pogingen gedaan om onverschilligheid te doorbreken. In onze parochiale eenheden (samengevoegde parochies) groeien er pogingen om het doopsel en het vormsel anders te vieren en voor te bereiden. Naar aanleiding van de eerste communie worden er nu ook wel steeds meer kinderen samen gedoopt in het eerste leerjaar. Er zijn nog christenen die in onze nieuwe leefcontext God terug ontdekken als een ervaring, als een dynamiek van liefde. Sacramenten kunnen dan opnieuw ontdekt en beleefd worden als een heilig gebeuren en als een uitnodiging om anders te leven, meer bekommerd, meer toegewijd.
evenstilstaanblog.wordpress.com 