Mooie, gekke wereld!

Mijn man was fijnschilder. Een fijnschilder is iemand die streeft naar een zo natuurgetrouw mogelijke weergave van de werkelijkheid. Je bent gefascineerd door de reële weergave van een aardbei. En dat is zo gek! Als wij de aardbei zo natuurgetrouw weergegeven zien op doek dan hebben we de grootste bewondering. Als we een aardbei in het echt zien, de vele mooie vruchten in het zomerlicht, dan steken we die gewoon in onze mond zonder in vervoering te raken door de schoonheid, de smaaklust die we ondervinden. Als een acteur een dronkaard speelt en dat zo natuurgetrouw weergeeft, hebben we enkel bewondering voor deze prestatie. Als we een echte dronkaard zien, voelen we enkel minachting. Wordt de verbazing over de volmaaktheid van de werkelijkheid overtroffen door de verbazing dat mensen zoiets kunnen schilderen of nadoen? Is het ‘bevroren’ beeld van de aardbei doordrongen van meer warmte dan de realiteit van het beeld? “Kijk met je hart”, zei mijn man dan, “zowel naar het reële beeld als naar de creatie van het beeld.”