Vriendschap…vriend…vriendin… Vooral het laatste woord waar de ‘in’ tot uiting komt. Iets wat innerlijk gebeurt? Wat ontstaat er binnenin zodat we iemand vriendin noemen? (en vriend ook natuurlijk!) Een herkenning, een bewustwording van een stiltegebied binnenin ons, waarin alles kan ontstaan? Ons hart juicht als we vanuit het Al een gelijkgestemde ontmoeten. Je herkent een innerlijk licht, de Godsvonk verheldert. Beiden zijn we verbonden met iets verwachtingsvol. We beleven gelijkgestemdheid: we spreken met dezelfde stem. Of vanuit dezelfde Stem. We geven ons bloot en we zetten de deur voor vriendschap wagenwijd open. In volle wasdom naar dragende liefde en respect. Vriendschap maakt ons bewuster van de waarden in ons leven en geeft ons de kans onszelf en de ander beter, liefdevoller te leren kennen. Belangrijk in vriendschap is de deur van je hart open te zetten. De Liefde die groter is dan wijzelf binnen te laten en van daaruit liefde voor onszelf en de ander te beleven. Wat een geluk!