Heer, geef me geen glans of glitter
en al zeker geen trendy digisnufjes.
Schenk me eerder een nieuwe blik
om te kunnen zien waar en hoe
een gebroken mens zich schuilhoudt
om mee te stappen op onherbergzame paden.
Schenk me liever een fijner gehoor
dat vraagt naar wat achterblijft
dat onmacht, kwetsbaarheid en wanhoop
niet bruuskeert, maar in waardigheid hun
plaats laat innemen om te kunnen helen.
Schenk me een mild(er) hart
dat mee durft voelen de pijn en het verdriet
van die ander die het niet meer ziet zitten
dat waakt als alle anderen wegblijven.
Geef me a.u.b. Uw grote Genade
want uit mezelf ben ik te klein en willoos
om Uw Blijde Boodschap dit jaar
weer wat meer waar te kunnen maken.
evenstilstaanblog.wordpress.com 