Hartconnectie

Wanneer ik je zie,
onze heldere blikken kruisen,
spreken onze zielen oude talen.
Ongrijpbare woorden,
die enkel begrepen worden vanuit het hart.

In één oogopslag voel je het diepe dat speelt.
Verhaallijnen die je geïnteresseerd leest,
in afwezigheid van gesproken woorden.
Thuiskomen, geïnspireerd worden.
Vreugdesprongetjes van intense blijheid,
gewoon omdat de ander lacht.
Last helpen dragen, alsof het jouw pijn is.
Een knuffel, een luisterend oor…
Zomaar, van stromend hart,
naar ontvangend hart.

Om vervolgens te transformeren…
en in dankbaarheid het warme geschenk
van begrip en liefde te mogen ontvangen.
Mens ik zie je graag, wat verrijk je mijn leven
en draag je bij aan de welstand van mijn zijn.

Evy

Klein

Weet u hoe het voelt om vernederd te worden? Misschien hebben we dat allemaal wel eens meegemaakt. Het raakt je in het diepst van je wezen. Het ontneemt je de kracht en de vitaliteit. Je hebt zin om terug te boksen. Maar is dit de juiste reactie? Of misschien word je er zelf hovaardig van, zo van: niet meer met mij. Nu zal ik mij eens op de eerste plaats zetten. Maar dan maak je ook slachtoffers bij mensen die jou geen kwaad hebben gedaan. Willen we van Jezus leren, dan doen we het anders. We dragen het lijden op een eervolle manier en buigen het om tot dienstbaarheid. Zei Hij niet: als iemand je op de wang slaat, keer hem dan ook de andere wang toe. Want weet je, mensen die anderen vernederen hebben zelf meestal ook een klein hartje. Door deze figuren geduldig te verdragen komen we misschien verder. Met geduld en mildheid een antwoord geven op deze brutaliteit zorgt er voor dat je de rust in jezelf bewaart en dat je niet ongelukkig hoeft te worden. Mijn waardigheid hangt niet af van het gemanipuleer door anderen.

Herfstperikelen

Je bent niet meer hier, maar daarginds, héél eventjes maar. Zalig verzonken in gedachten, doch de herfst laat niet meer lang op zich wachten.
Bezoek kloppend aan jouw voordeur, welriekende koffiegeur, krakelingen, tarte-tatin, pure verwennerij.
Diepe wortels ontspruiten uit de bodem, levenloze bladeren wiegen hun dans naar voren.
O levensboom vol aderen en vertakkingen.
O zo verscholen meer, keer op keer.
Modderige wandelpaden, onstuimige kronkels vol achtergelaten voetsporen, zo verloren.
Regen of wind, trotseer je jouw pad heel gezwind.
Je opent jouw ogen, vraagt heel bewust, kopje koffie of thee?

Rosanna

Credo

In het woord ‘Credo’ kun je ook de twee Latijnse woorden ‘cor’ en ‘dare’ horen. Cor betekent hart en dare is geven. Cordare is met je hart leven, open en aandachtig. Credo werd lang gezien als een verwijzing naar allerlei gelovige stellingen, soms ook verstaan als vaststaande, christelijke zekerheden. Wanneer Credo verstaan en beaamd wordt als een uitnodiging om samen met mensen bekommerd en meelevend op weg te gaan dan kan iets te ervaren zijn van hartelijkheid, van warme verbondenheid. In sommige kerken wordt dan in het Credo ook duidelijk uitgenodigd om de weg die Jezus ging, samen met Zijn vrienden, verder te gaan. “Laten we geen grote woorden spreken over de liefde,” zei de apostel Paulus. “Laten wij vooral in meeleven en zorg de liefde doen.” Zo levend kunnen wij geworteld zijn in Gods Dynamiek van liefde.

Kunst

Kunst is intense vreugde,
intens geluk.
Kunst is intens verdriet,
deemoed en verlangen.
Kunst is wit en zwart
en alles daartussenin.
Kunst is vertellen,
communiceren en dromen.
Kunst is onsterfelijk,
meedogenloos en berustend.
Het is het zijn
en het wezen van ieder van ons.
Het neemt je mee naar godvergeten plekken
in je geest en in je hart.
Het geeft hart en ziel
en vraagt jouw dromen.
Kunst is het universum
opgebouwd uit verlangen.
Zoals ieder het zien wil
zonder schroom.

TS

Levensbron

Stapsgewijs, vol goede moed, bewandel je jouw levenspad. Argeloos, zorgeloos, de dagen volgend op morgen. Een lege rugzak vergezelt je, vol onwetendheid…
Je hoopt en zoekt, jouw gedachten zijn zoet.
Kronkelende paden, struikelblokken, addertjes onder het gras, verloocheningen, doch ook betoveringen, lief doch ook leed, alles bij de vleet.
Leef in het nu, richt je tot de natuur, de levensbron is er nog puur. Zonneprikkelende warmte streelt jouw gemoed, jouw geweten gesust, diep jouw verlangen naar kalmte en rust, sereniteit en beleving, alles loslaten…
Levensbron.

Rosanna

Op zoek naar meer!

Een rijke jongeman zoekt Jezus van Nazareth en vraagt Hem hoe hij iets van Gods koninkrijk kan ervaren. De jonge, rijke man heeft veel. Toch mist hij blijkbaar iets en getekend door dit gemis ontmoet hij Jezus. Van Hem wordt verteld dat Hij diep verbonden is met God die Hij ervaart als een kracht, als een warme dynamiek van liefde, als een Vader. En daarover wil die jongeman meer weten. Wellicht wilde hij nu meer ‘ervaren’ dan ‘hebben en bezitten’. Hij begon in te zien dat hij zonder zijn weelde niet veel betekende. Daarom was hij op zoek naar meer. De bijbelse schrijver Marcus laat Jezus dan zeggen: “Beste vriend, jij bent op zoek naar ‘meer’ maar om het ‘meer’ van God te kunnen ervaren moet je best eerst je vele ‘hebben’ en ‘moeten’ loslaten. Dan kun je nu al in mensen en gemeenschappen iets vermoeden van Gods warme goedheid. Dan kan God in jou en met jou werken. Als je zo – bezield door God – het spoor van de goedheid volgt zul je ook later bij je dood in en bij Hem je volle voltooiing ervaren.”

Gebed

Gebed van uw helende engelen,
dat door Uw aartsengel Michael
van God aan ons is overgebracht.

Stort uit uw helende engelen
Uw hemelse heerscharen over mij,
en over hen van wie ik hou.
Laat me de stralende blik van Uw
stralende engelen op me voelen,
het licht van uw genezende handen.
Ik zal uw genezing laten beginnen,
op welke manier God die ook verleent.

Amen