Neem me mee in dwalende gedachten,
zwevend over diepe grachten,
van stad tot dorp in een steenworp.
Breng me bij de eindeloze vergetelheid
van hoogtes en laagtes in het diepste van ons zijn.
Hoog bij de wolken zal je me zien,
niet nu maar morgen in het korfje der luchtballon,
genietend van de noorderzon.
Eventjes ‘windstil’ genieten
van weidse landschappen op grote hoogtes.
Dagdromen in jouw eigen tijd,
een ontbijtje ginds boven,
een goed glaasje, zonder woorden.
Rosanna
evenstilstaanblog.wordpress.com 