Er zijn zo van die dagen, waarop jouw gedachten afdwalen… Jouw hart en ziel hunkeren naar de bron van alle ‘zijn’, moeder natuur.
De tijd staat hier eventjes stil. Stevige voetstappen leiden je naar bosrijk gebied. ’t Is hier een biologisch ritme dat geniet. Eenvoud ,rust en stilte. Berken en basten, volgroeid met klimop, ze banen hun dans naar boven… Tussen de weelderige takken en twijgjes, een warm vogelnestje, daarin open bekjes, wachtend tot hun honger wordt gevoed.
Kabbelende beekjes nodigen je uit om hier eventjes te verpozen. Je geniet van een handjevol braambessen, zelf geplukt, komt tot het besef: dit is het ware geluk.
Rosanna
evenstilstaanblog.wordpress.com 