Onlangs nodigde een zielsgenote me uit voor de opening van een tentoonstelling. Zoveel prachtig zacht getinte aquarellen kunnen schouwen en bewonderen, dat is een waar genot voor mij, ik die zelf wel kunstminnend ben. Maar ook het observeren van anderen bij deze gelegenheid neem ik er graag bij. Hoe kijken anderen naar dit of gene schilderwerk, hoe raken zij erdoor beroerd en wat roept het bij hen op? Dit kunnen uitwisselen bij een natje en een droogje is wel rijk en verruimt ook ieders blik. En natuurlijk ook even met de kunstenares kunnen keuvelen over enkele werken en kunnen peilen naar haar intentie om iets te creëren alsook naar het innerlijke proces die onderwijl plaatsvindt in de bezige bij zelf. Want Aristoteles wist al: “Het doel van de kunst is niet het uiterlijk van dingen weer te geven, maar het innerlijk … Dat is de échte werkelijkheid.” En daar kan ik me recht bij aansluiten. Voelt dit ook zo voor jou? Of ligt jouw passie ergens anders? Misschien heb jij iets totaal anders aan de wereld te tonen. Doe je dat dan ook? Mis je kans niet!