Prachtig en broos

Geboeid hadden wij geluisterd naar het geboorteverhaal van Tijsje. Toen de opa vertelde hoe hij de kleine liefkozend omarmde werd hij diep geroerd en blonk er een traan in zijn oog. Diezelfde dag had ik een nog jonge vrouw de zalving met heilige olie gegeven terwijl de familie rond haar bed verzameld was en samen met mij de hand op de schouder legde van hun doodzieke zus. Ook ik ben stil wenend naar huis gegaan. Geboorte en dood zijn de twee mysterieuze wanden van ons prachtig maar ook zo broos bestaan. Bij de fragiele schoonheid van ons leven, bij de tedere kwetsbaarheid van ons bestaan passen wellicht geen grote woorden. Een kleine, lieve streling, een zachte aai, een hand op een schouder, kunnen dan wel misschien iets doen vermoeden van Zijn groot Geheim waarin wij staan.

Uit handen geven

Als het avond wordt. Alles lijkt stil te vallen, ik ben alleen. Rust of onrust, verontrust?
Stilletjes zitten in het donker maar vanbinnen wordt het maar niet stil. Het blijft roeren.
De dag verzinkt in een zwaar hoofd en een lijf dat eigenlijk slapen wil.
Waarom niet even naar de sterren kijken, het lijf naar bed bewegen en de zwaarte voelen van de slaap. Het bed draagt en ondersteunt het vermoeide lijf. Rust komt eraan.
Mijn hand grijpt naar de paternoster. Elk kraaltje, een gebed in stilte opgezegd als een mantra. Herhaling, bekend, vertrouwd, zekerheid. Maria, wees gegroet mijn bemiddelares. Je luistert, ik kan uit handen geven. Ik voel me gedragen en warm vanbinnen. Jij kent mij en waakt over mij. Jij bent mijn haven en mijn toevluchtsoord. En de nacht draagt de belofte van een nieuwe ochtend waar ik er weer mag zijn en waar Jij bent voor mij. Godzijdank!

Verwarmend vertrouwen

Beangstigend vertrouwen.
Angst, heftige diepgewortelde ondermijner
van kunnen.
Angst, donkere beschermheer van faling.
Angst, sluwe ontnemer van kracht.
Toelaten in somberheid
of stilzwijgend onderdrukken.
Beheersen of ondergaan.
Loslaten in liefde en vertrouwen,
al datgene dat levensvreugde ondermijnt.
Durven vertrouwen.
Energie vinden en transformeren.
Duisternis,
vervangen door koesterend verwarmend licht.
De hartslag vertraagt en stress maakt plaats
voor energie.
Opgeheven hoofd aanschouwt het zonlicht:
een hart in rust. Vertrouw op al het goede,
intense schoonheid rondom je ….
Vanuit jouw kracht groeit de wereld rondom,
de kleurnuancering geeft het leven
adembenemende pracht.
Angst of vertrouwen … aan jou de keuze.

Evy

Vluchten

De kerk en het abdijgebouw
lieten ze achter net voor het begin
van de 16^de eeuw.
Ze vluchtten samen naar Diest
in hun witte pijen
in twee lange rijen
met hun koeien en hun schapen,
hun koren, tarwe en rapen
en hoopten daar veilig te zijn
ver weg van al het oorlogsgeweld,
het verdriet en de pijn. 

(Willem uit klas 3VV4)

 

Het rechte pad

Het rechte pad kent veel zijwegen. Het is beter die niet in te slaan. Maar als de mogelijkheid bestaat zijn er toch altijd weer enkelen die hier niet aan kunnen weerstaan. Lopen zij dan altijd in hun ongeluk of storten ze misschien anderen in hun ongeluk? Bestaat er zo iets als een straf van God? Ik ben van mening dat we het zo niet mogen zien. Dat is paniek zaaien. Bij God is altijd vergeving. Maar door een zijweg in te slaan verwijder je je van God en Zijn geboden en verboden. Je bent ontrouw. Je verbreekt een band. En dat is zonde. Wie tot berouw komt, kan nog terugkeren. In het huis van God is er meer vreugde om één zondaar die zich bekeert dan om duizend rechtvaardigen, die geen bekering nodig hebben. En als je dan toch in de knoop zit met jezelf en geen uitweg meer ziet, vraag het dan aan Hem die het dichtst bij de Vader staat. Hij kent immers het menselijk hart en weet het best wat je nodig hebt. Misschien is elke misstap wel een schreeuw naar liefde. Alleen moet je die liefde niet gaan zoeken op duistere plaatsen. Hou het simpel. Kies het rechte pad en je zal thuiskomen.

Wijs

Destijds zei mijn oude moeder: “Wat hebben ze ons toch allemaal wijs gemaakt.” Met veel begrip voor haar aanvoelen maar ook bewust dat we vandaag de bijbel en de oude, gelovige interpretatie anders leerden lezen en verstaan, probeerde ik te mijmeren rond het woordje ‘wijs’. Ja ma, de bijbelse verhalen willen ons te denken geven. Ze willen ons ‘wijs’ maken. Wat is nu werkelijk belangrijk, zinvol en waardevol? En die Jezus van Nazareth heeft destijds te kennen gegeven, verteld en ervaren dat leven, samenleven, heel zinvol kan zijn en worden als wij ons laten leiden door Gods kracht in ons. Dan weten wij ons bezield, aangesproken en geroepen om samen goede, wijze wegen te gaan. Haar gulle, stille lach mocht ik ervaren als: “Ja, zo klinkt het anders maar mooi.”

DOODgezwegen

We hebben als mens nog zo veel te leren spijts alle mogelijke digitale snufjes. Zo veel pijn en andere moeilijke gevoelens worden telkens weer doodgezwegen, overschaduwd door een loos praatje, weggelachen, leeggegeten, weggerookt enz. Benoemen van onze gevoelens en dit ook uitspreken, helpt ons nochtans in tal van zorgwekkende situaties als bij ruzie, bij afscheid en rouw, bij ziekte en handicap, bij echtscheiding, … Wie en waar leren we dit? Ja, de lotgenotengroepen o.a., of ook cirkelgesprekken zijn goede oefenplekken voor deze o zo importante heling. We kunnen er vandaag mee starten, want we maken er wel degelijk de wereld mooier en liefdevoller mee. Net omdat we erkenning en recht van bestaan geven aan die gevoelens. Pas als verdriet, chaos, onmacht, angst, … er mogen zijn, kunnen ze veranderen, als het ware omkeren naar gevoelens van innerlijke vrede, van aanvaarding, van zelfmededogen, van vrijheid en vertrouwen. Die kwade hond in je kelder zal blijven blaffen tot hij er in alle heftigheid op een onbewaakt moment uitbreekt …

Zoete zonde

Zoete zonde,
in een smaak- en kleurenpallet
met mekaar verbonden.
Hemelse cacaobonen verworven
in een stukje ‘blijdschap’.
Smaakpapillen trillen,
zachte emulsie van genot,
explosie, nagenietend zot.

Zoete zonde,
voedende bron van vreugde,
beste vriend in treurige tijden,
goede moed, troost en lekker zoet.
Als een goudstaafje in mijn hand
gedragen, liefst bitter zwart,
een geschenkje voor mijn hart.

Chocoladefestijn, zing dol fijn.

Rosanna