Het rechte pad kent veel zijwegen. Het is beter die niet in te slaan. Maar als de mogelijkheid bestaat zijn er toch altijd weer enkelen die hier niet aan kunnen weerstaan. Lopen zij dan altijd in hun ongeluk of storten ze misschien anderen in hun ongeluk? Bestaat er zo iets als een straf van God? Ik ben van mening dat we het zo niet mogen zien. Dat is paniek zaaien. Bij God is altijd vergeving. Maar door een zijweg in te slaan verwijder je je van God en Zijn geboden en verboden. Je bent ontrouw. Je verbreekt een band. En dat is zonde. Wie tot berouw komt, kan nog terugkeren. In het huis van God is er meer vreugde om één zondaar die zich bekeert dan om duizend rechtvaardigen, die geen bekering nodig hebben. En als je dan toch in de knoop zit met jezelf en geen uitweg meer ziet, vraag het dan aan Hem die het dichtst bij de Vader staat. Hij kent immers het menselijk hart en weet het best wat je nodig hebt. Misschien is elke misstap wel een schreeuw naar liefde. Alleen moet je die liefde niet gaan zoeken op duistere plaatsen. Hou het simpel. Kies het rechte pad en je zal thuiskomen.
evenstilstaanblog.wordpress.com 